อิเลคตรอนที่ศึกษาไม่จบ

ตั้งแต่เราค้นพบอิเลคตรอนว่าเป็นองค์ประกอบหนึ่งของอะตอม และอะตอมก็เป็นองค์ประกอบที่เล็กที่สุดที่ยังคงคุณสมบัติของสารนั้นไว้ได้ เราได้ใช้ประโยชน์จากอิเลคตรอน จากการศึกษาคุณสมบัติทางไฟฟ้า ทำให้เรารู้ว่าพลังงานไฟฟ้ามีคุณสมบัติที่ดีเด่นที่สามารถเปลี่ยนรูปไปเป็นพลังงานรูปอื่นๆ ได้ และสามารถส่งผ่านพลังงานไฟฟ้าไปตามสายไฟฟ้า โดยที่เราไม่เห็นมันเลยว่ามีรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร แต่เราก็เอามาใช้ประโยชน์ได้

การศึกษาเรื่องอิเลคตรอนโดยเฉพาะวันนี้เราก็ยังศึกษาไม่จบ ยังถกเถียงกันถึงขนาดของอิเลคตรอน ที่แน่ๆ คือเราวัดขนาดของประจุไฟฟ้าว่ามีค่าเท่าใด เมื่อทำให้มันเคลื่อนที่ควบคุมมันให้ได้ในลักษณะต่างๆ ก็ก่อเกิดประโยชน์มหาศาล ดังที่เราเรียนกันในวิชาอิเลคทรอนิกส์ ทั้งแอนะล็อก และดิจิทัล ที่ก่อให้เกิดความก้าวหน้าสร้างเครื่องหมายเครื่องมือขึ้นมามากมายที่มาช่วยอำนวยความสะดวกทำให้เกิดความสบายมากขึ้น

จะว่าเรารู้เกี่ยวกับอิเลคตรอนน้อยก็ไม่เชิง แต่ที่รู้แค่นั้นก็ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อเราอย่างมากมายแล้ว  ตอนนี้เรากำลังศึกษาค้นคว้าในสิ่งที่เรายังไม่รู้อีกมาก เช่น โมเมนต์ขั้วคู่ไฟฟ้า (electric dipole moment, EDM) ถึงขั้นว่าใครวัดค่านี้ได้เมื่อไร สามารถที่จะได้รับรางวัลโนเบลกันเลย แสดงว่าต้องก่อให้เกิดประโยชน์ใหม่ๆ ขึ้นมาอีกแน่ ซึ่งแน่นอนว่ายิ่งรู้มากขึ้นเท่าใดก็ยิ่งสามารถนำมาใช้ประโยชน์มากขึ้นเท่านั้น

ในเรื่องอิเลคตรอนเรื่องเดียวเราก็ยากที่จะรู้ได้หมดเกี่ยวกับมัน ก็ทำให้คิดว่าความรู้ทางวิทยาศาสตร์ทั้งหลายนั้นเป็นความรู้ที่ยังไม่สมบูรณ์จะถือว่าจริงแท้ไม่ได้ ก็จะมีสักวันหนึ่งมีคนมาลบล้างว่ายังมีที่ผิดอยู่ เช่นเดียวกับกลศาสตร์ของนิวตันที่ไอน์สไตย์มาแย้งว่ายังมีที่ผิด หากจะให้ค่าถูกต้องยิ่งขึ้นก็ต้องแก้ด้วยทฤษฎีที่ถูกต้องขึ้นวิธีการใหม่กว่าเดิม ดังเช่นที่เราใช้ดาวเทียบในการกำหนดตำแหน่งบนโลกใน GPS และ GIS ต่างก็ต้องแก้ด้วยทฤษฎีใหม่กว่าของนิวตันจึงจะได้ค่าใกล้เคียงแม่นยำที่สุดนั่นเอง