หน้าเว็บ

วันพุธที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ชวนขันวันหยุด

สอบพยานในศาล
ทนายได้ซักพยานในการทดสอบคดีการฆ่ากันตาย
โดยทนายถามว่า "คุณเห็นการยิงปืนหรือไม่"
พยานตอบว่า      "ไม่ครับ ผมเพียงแต่ได้ยินเสีย"
ผู้พิพากษาพูดกับพยานด้วยเสียงแข็งๆ   "ยืนขึ้นสิ การทดสอบเป็นพยานไม่มีคุณค่าใดๆ "

พยานจึงหันหลังออกจากคอกพยานที่ขึ้นมาเพื่อจะเดินออกไป และหันหลังให้ผู้พิพากษา
เขาหัวเราะเสียงดัง และอย่างเย้ยหยัน เป็นการแสดงออกอย่างเจตนาที่ตั้งใจให้โกรธ
ผู้พิพากษาจึงสั่งให้พยานหันกลับมามานั่งเก้าอี้ในคอกพยานอีกครั้ง และบอกว่าเขากล้าดีอย่างไรที่หัวเราะเยาะในศาล
พยานจึงถามว่า "ท่านเห็นผมหัวเราะหรือเปล่าละ ท่านผู้พิพากษา"
ผู้พิพากษาพูดโต้ตอบว่า "ไม่เห็น แต่ก็ได้ยินคุณพูด"
พยานพูดต่อว่าอย่างเคารพว่า "ท่านผู้พิพากษาครัย หลักฐานไม่เป็นที่น่าพอใจครับท่าน"
ผู้พิพากษา !!!

ระดมเงินบริจาคให้วัด
จิตกรท่านหนึ่งได้รับการร้องขอให้บริจาคเงินให้วัด ในการรณรงค์หาเงินเข้าวัด
จิตรกร  "ผมเสียใจจริงๆ ผมกำลังถังแตกอยู่พอดี" เขาแก้ตัวแล้วพูดต่อว่า
          "แต่ยังไงผมก็จะบริจาคภาพที่ผมวาดราคา 4000 บาท"
   ในการระดมเงินเกือบจะสมบูรณ์กับยอดเงินที่ได้รับ
เจ้าอาวาท ก็พูดกับจิตรกรคนนั้นว่า "เรายังขาดเงินอีก 1000 บาท คุณจิตรกร กรุณา
บริจาคอีก 1000 บาทก็แล้วกัน"
จิตรกร  "ได้เลย งั้นผมก็เพิ่มราคาภาพเขียนของผมเป็น 5000 บาทก็แล้วกัน"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น