ใครๆก็ต้องมีแม่ทั้งนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ละลูกนั้นดูจะล้ำลึก เพราะตั้งแต่แม่ตั้งท้องนั้นลูกนั้นเติมโตขึ้นมาได้จนกระทั่งคลอดนั้น ลูกได้รับหล่อเลี้ยงอาหารจากสายเลือดของแม่โดยตรง เมื่อตอนคลอดลูกก็เป็นนาทีวิกฤตอีกครั้งหนึ่งที่ใครที่ไม่เคยคลอดลูกจะไม่รู้ซึ้งถึงความรู้สึกระหว่างความเจ็บปวดและความสุข เมื่อได้เห็นหน้าลูกแม่ก็จะคลายความเจ็บปวด และเมื่อคลอดออกมาแล้วแม่ก็ต้องเป็นผู้ให้นมแก่ลูกดังที่เรียกกันว่าเลือดในอกของแม่ ความสัมพันธ์อันลำลึกนี้ยังคงอยู่ในใจแม่ ยังมีความรักความห่วงใยในตัวลูกแม้จะเติบใหญ่มีงานทำแล้วก็ตาม และมีทรัพย์สมบัติใดก็พร้อมที่จะยกให้ลูกเพื่อที่จะได้สร้างชีวิตที่มั่นคงต่อไป ในวันแม่นี้จึงเป็นวันที่ลูกๆ จะได้ละลึกถึงบุญคุณต่อแม่ที่ได้สั่งสอนหล่อหลอมให้เราเป็นคนดี มีชีวิตที่ดีในทุกวันนี้ สำหรับแม่ไม่มีอะไรมากไปกว่าการได้เห็นหน้าลูกได้พูดคุยกับลูก และได้สัมผัส
เราได้ยินได้ฟังได้เห็นกิจกรรมหลายอย่างในวันแม่ในสิ่งที่ดีๆ มีการทำดีเพื่อแม่ ทำบุญเพื่อแม่ และทำสาธารณะประโยชน์ต่างๆ เพื่อแม่ แต่อย่างลืมทำอะไรให้แม่โดยตรง ฟังเพลงร้องเพลงโปรดด้วยกัน รับประทานอาหารด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน คงไม่ต้องสงสัยอีกต่อไปว่าเมื่อก่อนแม่ไม่ค่อยพาไปเที่ยวที่ไหนมาบัดนี้ยามแก่เฒ่าลูกก็จึงไม่พาไปบ้าง เพราะจะกลายเป็นลูกอักตัญญูไป และเชื่อว่าการแสดงความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณนั้นแสดงอะไรให้เห็นได้หลายอย่าง การจะเลือกคู่ครองถ้าเราเห็นคนที่มีความกตัญญูเราก็คิดว่าเป็นคนดีแน่ แต่หากพบคนที่ไม่เคยเอาใจใส่ และทอดทิ้งพ่อแม่ หรือแสดงกิริยาไม่ดีต่อพ่อแม่แล้ว ก็คิดได้ว่าแม้แต่แม่ของตัวเองยังไม่รักเลย แล้วจะมารักคนอื่นอย่างจริงใจที่ไม่ได้เป็นญาติคงเป็นไปได้ยากยิ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น