หลักธรรมอันเป็นกฏธรรมชาติของสิ่งทั้งปวง ที่ครอบคลุมไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่มีชีวิต ได้แก่หลักแห่งไตรลักษณ์ คือทุกขัง อนิจจัง อนัตตา บางครั้งเราได้ยินคนรอบข้าง พูดอยู่บ่อยๆ ว่าเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ตามหลักที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นโดยสรุปก็คือไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีอะไรจะคงอยู่ได้ตลอดไป นั่นก็คือ มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา จะคงอยู่ได้มากน้อยแค่ไหนก่อนที่จะเปลี่ยนไปก็แล้วแต่เหตุปัจจัย
ในโลกตะวันตก เพิ่งจะมาค้นพบ และก็ขยายความ หรือกล่าวในอีกลักษณะหนึ่งที่ทำให้เข้าใจง่ายขึ้น นำไปใช้เฉพาะทางมากขึ้น ดังในข้อเขียนของ บิจอฟ คาปรา ใน language of nature เขาได้กล่าวถึงคุณสมบัติที่สำคัญมากของระบบชีวิตว่า ทุกระบบชีวิตเป็นครั้งคราวจะก้าวเข้าสู่จุดที่ไม่มั่นคง ทำให้ส่วนหนึ่งของโครงสร้างพังทะลายลง แล้วจะทำให้เกิดรูปแบบโครงสร้างใหม่ พฤติกรรมใหม่ เป็นเครื่องหมายสำคัญของชีวิต กล่าวอีกอย่างว่าการเปลี่ยนแปลงที่คงอยู่เป็นไปในทางสร้างสรรค์ มีการสร้างสรรค์รูปแบบใหม่อย่างต่อเนื่อง เป็นเหมือนคุณสมบัติหลักของระบบสิ่งมีชีวิต
อย่างไรก็ตามเป็นไปได้ว่าเมื่อถึงจุดที่ไม่มั่นคงดังกล่าว อาจเป็นไปได้ว่าไม่มีการสร้างสรรค์ใดๆ ก็ได้พังก็พังไปอยู่เฉยๆ ก็ได้ไม่ต้องทำอะไร นั่นก็เท่ากับแย่ลงแต่ยังไม่สุดๆ แต่ในกรณีที่บางส่วนในโครงสร้างพังทะลายล่มสลายไปอย่างสิ้นเชิง ถ้าจะอยู่รอดก็ต้องต่อสู้ฟาดฟัน ทำวิกฤติเป็นโอกาสจึงอยู่ต่อไปได้ นั่นก์คือการสร้างสรรค์ตามนัยนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น