ความแตกต่างบนความเหมือน

ประเทศที่พัฒนามากกับประเทศที่พัฒนาน้อย นั้นชีวิตความเป็นอยู่ย่อมแตกต่างกัน โดยเฉพาะทางด้านวัตถุ บางครั้งก็มีความเหมือนกันบางอย่างที่ยังไม่พัฒนาเหมือนกันคือด้านจิตใจทีอ่อนแอ


ประเทศแถบสแกนดิเนเวีย บางประเทศเช่นสวีเดน เป็นประเทศรัฐสวัสดิการ เกือบทุกอย่างรัฐให้บริการฟรีเกือบหมด ตั้งแต่การเลี้ยงดูเด็ก ให้การศึกษา และการจ้างงาน และเมื่อปลดเกษียณก็ยังดูแลเอาใจใส่อีกจนกระทั่งเสียชีวิต แต่ก็นับว่าแปลกที่รัฐบาลถึงขั้นตั้งหน่วยพิทักษ์เด็กเล็ก ที่อายุไม่กี่ขวบก็ฝึกให้สามารถโทรไปบอกหน่วยงานนี้ได้แม้กระทั่งว่าพ่อแม้ถ้ากระทำทารุณกรรมด้านใดด้านหนึ่งหรือที่เรียกว่า abuse child หน่วยนี้ก็จะมาจัดการกับพ่อแม่ได้ ที่เป็นเช่นนี้ชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ในครอบครัวคงจะไม่อบอุ่นเท่ากับในสังคมไทย ที่เราไม่มีหน่วยนี้โดยเฉพาะ สอดคล้องกับที่มีอัตราฆ่าตัวตายสูง ไม่ทราบว่ามีความเพียมพร้อมสุขสบายสูงเกินไปจนทำให้เบื่อหน่ายในชีวิตได้เหมือนกันเพราะทุกคนก็มีเหมือนๆ กัน อาจมีส่วนที่ทำให้พวกเขาไปเทียวต่างประเทศที่แตกต่างเช่นเมืองไทยมากขึ้น

ในเมืองไทยรํฐบาลยังไม่ร่ำรวยพอที่จะดูแลกันอย่างประเทศแถบสแกนดิเนเวีย มีอาชญากรรมสูงกว่ามาก แต่อัตราการฆ่าตัวตายยังคงน้อยกว่า แม้ว่าประชาชนส่วนใหญ่ไม่ได้สุขสบายเหมือนดังประเทศแถบสแกนดิเนเวีย เป็นลักษณะตรงกันข้ามกันคือ ขาดแคลนยากจนเกินไป ทำให้นึกถึงคนพเนจรคำไหนนอนนั่น หาเงินเลี้ยงชีพไปวันๆ วันไหนหาได้ก็มีกิน บางวันก็อด ประเภทอดมือกินมื้อ พวกนี้ไม่ค่อยฆ่าตัวตาย แต่คนที่ฆ่าตัวตายมักจะเป็นผู้ที่ไม่ได้ขัดสนเงินทองเสียเป็นส่วนใหญ่ จะมีบ้างที่ล้มละลายแล้วฆ่าตัวตายก็มีน้อย ในเรื่องนี้ก็ให้นึกถึงคำเปรียบเทียบที่หลวงพ่อปัญญาเคยสอนว่า หมาขี้เรือนก็ยังอยู่ของมันได้โดยไม่ฆ่าตัวตาย