ในอริยสัจสี่ จะมีคู่ของเหตุและผลสองคู่ ในการจัดเรียงแต่ละคู่จะเอาผลมาก่อนเหตุคือ ทุกข์ และตามด้วยเหตุของทุกข์หรือสมุทัย
ทุกข์มาจากอุปาทาง หรือความยึดมั่นถือมั่นในกาม ในทิฎธิ ในศิลพระพรด ในวาทะว่ามีตัวตน
ทุกข์จากการเกิดภพ ได้แก่การเกิดกามภพ อรูปภพ นึกๆ เป็นการเกิดภพโดยตรง
ทุกช์มาจากการเกิดชาติ ชรา มรณะ การเกิดแห่งอารมณ์ ที่พอใจ ไม่พอใจ โดยนึกคิดปรุงแต่ง เป็นเรื่องเป็นราว สาเหตุการเกิดทุกข์ที่มาจากตันหา ความทะยานอยากในกาม ทะยานอยากในภพ ทะยานอยากในวิภพ ที่คนเราจะต้อง...พยายามให้หยุด ปล่อยวางเสีย
อีกคู่หนึ่งคือ การดับทุกข์และวิธีการดับทุกข์ การดับทุกข์หรือนิโรธ ส่วนวิธีการดับทุกข์คือมรรค การดับทุกข์ ทุกข์จะดับไปได้ก็ต้องไม่มีเวทนา และผัสสะ เพราะผัสสะก่อให้เกิดเวทนา ผัสสะจากอายตนะภายในคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ผัสสะจากอายตนะภายนอก คือรูป เสียง กลิ่นสัมผัส ธรรมารมณ์ ผัสสะทางวิญญาณที่ก่อให้เกิดความคิด จากตู หู จมูก ลิ้น กาย และใจสำหรับเวทนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น