เราคงเคยได้ยินการชักจูงให้คนซื้อพวกสร้อย หรือเครื่องประดับว่า สีจะไม่ลอกไม่ตก (แต่ถ้าลอกสีตกแน่) เช่นเดียวกับการพูดชักจูงขายสือผ้า ไม่ลอกไม่ตกก็คงใช้ได้เช่นกัน หรือไม่ยับไม่ย่น (ถ้ายับก็ต้องย่นเป็นธรรมดา)
ในขณะที่กระแสด้านสุขภาพมาแรงผู้บริโภค อาจได้รับคำโฆษณาชักจูงให้ชื้อว่ามีความปลอดภัยไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ เช่นเป็นพวกผักปลอดสารพิษ ถ้าวางขายตามห้างถ้าเขาบอกว่าปลอดสารพิษ มีหน่วยงานรับรองเราก็มักจะเชื่อเลย แต่ถ้าไปซื้อตามตลาดชุมชน หรือเปิดท้าย เบกะดิน ก็จะมีเทคนิคการขายว่า ไม่ฉีดยาฆ่าแมลง กลายเป็นว่ายาฆ่าแมลงเป็นโทษหมด หรือไม่ก็บอกว่าใช้เกษตรอินทรีย์ที่ไม่มียาฆ่าแมลงเจือปน
การพูดแบบลัดสั้นย่นย่อแบบภาษาถิ่นใต้บางครั้งความหมายก็เปลี่ยนไปในทางตรงกันข้าม เช่นพูดว่า ผักปลอดสารพิษเหม็ด (หมด) ซึ่งทำให้เข้าใจว่าเป็นผักปลอดสารพิษทั้งหมด หรืออาจเข้าใจไปว่าผักปลอดสารพิษได้หมดไปแล้วที่มีอยู่นั้นไม่ปลอดสารพิษทั้งนั้น ทำนองเดียวกันเคยมีผู้ไปซื้อลูกเป็ดตัวเมีย ผู้ขายก็บอกว่าเป็นลูกเป็ดตัวเมียเหม็ด (หมด) คนซื้อไปอาจกลับมาต่อว่า ที่ได้ไปนั้นเป็นเป็ดตัวผู้ทั้งหมดเลย
คำชมที่พูดกันบ่อย เช่นว่าดูไม่แก่สักนิด มุมกลับก็คือว่า ไม่แก่นิดเดียวแต่แก่มาก เช่นเดียวกันใครเรียกว่าสาวน้อยเพื่อให้กำลังใจ คิดในมุมกลับก็คือสาวน้อยแล้วแต่แก่มากนั่นเอง
