เมื่อเราต้มน้ำเทียบเคียงได้ว่าต้มน้ำอยู่ที่ระดับน้ำทะเลโดยประมาณ ซึ่งโดยทั่วไปน้ำจะเดือดที่อุณหภูมิประมาณ100องศาเซลเซียส แต่จุดเดือดจะเปลี่ยนแปลงไปตามค่าความดันอากาศ ที่ที่ความดันอากาศสูงน้ำก็จะเดือดที่อุณหภูมิสูงขึ้น ดังนั้นเมื่อต้มน้ำในที่สูงขึ้นในที่อากาศมีอยู่เบาบางเช่นในที่ราบสูง ยอดดอย ภูเขา ซึ่งแน่นอนว่ามีความดันอากาศต่ำการต่ำน้ำในที่สูงมักจะเดือดได้ง่ายกว่าที่อุณหภูมิต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียส
ดังนั้นในการหุ้งต้มอาหาร หากต้องการให้อุณหภูมิสูงขึ้นก็เพื่อให้อาหารได้รับความร้อนมากขึ้นทำให้อาหารสุกเร็วขึ้นในกรณีที่ต้องการต้มให้เปื่อย ก็มักจะใช้หมอที่สามารถปรับความดันภายในได้ เรามักจะเรียกหม้อหุ้งต้มชนิดนี้ว่าหม้อความดัน ซึ่งเป็นลักษณะเป็นหม้อที่ปิดไม่ให้ไอน้ำออกไปและมีตุ้มน้ำหนักปิด หากต้องการความดันมากก็ใช้ตุ้มน้ำหนักมาก เพราะถ้าความดันไม่มากก็ไม่สามารถจะดันตุ้มน้ำหนักให้ลอยและปล่อยให้ไอน้ำออกมาไม่ได้จนกระทั้งได้ความดันเที่ยบเท่ากับที่ดันตุ้มน้ำหนักพอดี
ด้วยหลักการความดันสูงจุดเดือดสูงขึ้นคืออุณหภูมิสูงขึ้น ปริมาณความร้อนก็สูงขึ้นตามทำให้การหุ้งต้มอาหารสุกเร็วขึ้น ดังนั้นอาหารที่เหนียวถ้าต้องการให้นุ่มเปื่อยเร็ยก็ต้องใช้หม้อความดันในการหุ้งต้ม นอกจากนี้แล้วยังช่วยประหยัดพลังงานได้จำนวนมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น