อะตอมถือว่าเป็นองค์ประกอบที่เล็กย่อยที่สุดของธาตุที่ยังคงคุณสมบัติของธาตุนั้นๆ ไว้ได้ ธาตุที่แตกต่างกันแต่ละชนิดสามารถอธิบายได้โดยโครงสร้างของอะตอม
การค้นพบโครงสร้างของอะตอมจากการทดลองโดยรัทเทอร์ฟอร์ด ที่สรุปได้ว่ามวลอะตอมส่วนใหญ่อยู่ที่แกนกลางเรียกว่านิวเคลียส ประกอบด้วยโปรตอนที่มีประจุไฟฟ้าบวก และมีอนุภาคที่อยู่โดยรอบนิวเคลียสเป็นอิเลคตรอนซึ่งมีประจุไฟฟ้าลบ หากนิวเคลียสมีขนาดเท่าลูกฟุตบอลวางอยู่ที่กลางสนามแล้วอิเลคตรอนจะอยู่บริเวณรอบๆ ขอบสนาม แสดงให้เห็นว่าอะตอมนั้นมีที่ว่างมากคือเต็มไปด้วยที่ว่างมาก ไม่ว่าจะเป็นอะตอมของธาตุที่เป็นแก๊สของเหลว หรือของแข็งก็มีโครงสร้างแบบเดียวกัน คือมีที่ว่างอยู่ระหว่างอิเลคตรอนและโปรตอน และใช้จำนวนโปรตอนเป็นตัวกำหนดตัวเลขอะตอมที่เรียงลำดับกันไป ไฮโดรเจนมีตัวเลขอะตอมเป็น 1 แสดงว่ามีจำนวนโปรตอนหนึ่งตัว ฮีเลี่ยมมีเลขอะตอม 2 แสดงว่ามีจำนวนโปรตอนอยู่ 2 ตัว ซึ่งตามตารางธาตุก็จะมีการเรียงตามเลขอะตอม
ต่อมามีเจม ชาดวิค ค้นพบว่ามีอนุภาคอีชนิดหนึ่งมีมวลเท่าๆ กับโปรตอนแต่ไม่มีประจุไฟฟ้าหรือเป็นกลางทางไฟฟ้า ทำให้มีการกำหนดน้ำหนักของอะตอมที่เรียกว่า Atomic mass number ซึ่งก็มีการเรียงน้ำหนักอะตอมในตารางธาตุจากที่หนักน้อยไปหามาก
ธาตุแต่ละชนิดอาจจะมีหลายรูปแบบตามจำนวนนิวตรอนที่มีอยู่ในนิวเคลียส นั่นคือมีจำนวนโปรตอนเท่ากันแต่จำนวนนิวตรอนไม่เท่ากัน การที่ธาตุมีจำนวนนิวตรอนไม่เท่ากันเรียกว่าเป็นไอโซโทปของธาตุนั่นเอง เช่นธาตุยูเรเนียมมีทั้ง ยูเรเนียม235 ยูเรเนียม238 และยูเรเนียม234เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น