ทุกอิริยะบท ทุกขณะว่าขณะนี้เรากำลังทำอะไร และต้องรู้ด้วยว่ากำลังทำอะไรอยู่ เช่นว่าขณะนี้เรากำลังอ่านหนังสือ และกำลังรู้เกี่ยวกับเรื่องที่อ่าน หากเราต้องการเน้นย้ำลงไปอีกว่า ขณะนี้เรากำลังอ่านหนังสือเป็นการรู้กิริยาอาการของตัวเองไปด้วย เป็นการรู้ซ้อนทับลงไปอีกครั้ง เป็นการกระทำนั้นอีกครั้ง เป็นอาการของที่เรียกว่า รู้ในรู้ นั่นก็คือเราต้องมีสติรู้ตัวซ้อนทับลงไปในการกระทำนั้น สรุปได้ว่ารูัครั้งแรกเป็นสติตัวแรก และรู้ในรู้เป็นสติตัวที่สอง เป็นการรู้ตัวที่จะให้เกิดปัญญา วิปัสนา รู้ในมรรคผล นิพพาน
รู้ในรู้จึงเป็นปัจจัตตัง หรือการเห็นแจ้ง มาจากจากรู้ปริยัติ รู้ปฏิบัติ และรู้ในรู้เป็นปฏิเวธ หรือที่เรียกอีกว่าว่า ปริโยสานกัลยานัง อันเป็นที่สุดแห่งธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น