หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2554

ชวนขันในลาว

ตอนที่เดินทางระหว่างไปเที่ยวหลวงพระบาง ได้คุยกับคนลาวก็มีเรื่องน่ารักๆ ที่อดขำไม่ได้ ดังเช่น

ไทยรบไม่หยุด

คนลาวบอกว่าเพลงชาติไทยที่บอกว่ารบไม่ขลาดนั้นภาษาลาวจะไม่มีแต่เขียนเป็นรบไม่ขาด คือรบต่อเนื่องหรือคนไทยรบอยู่ตลาดเวลา ต้องชี้แจงกันนานเพื่อให้เข้าใจ
ม้งลาวนั่งรถเมลล์

ครั้งหนึ่งม้งลาวพาลูกมา 2 คนจะไปนั่งรถเมลก็ถามคนรถเสียให้แน่ใจก่อว่า ค่าโดยสารเท่าใด คนรถก็บอกว่าผู้ใหญ่ 1000 กีบ เด็กฟรี ม้งลาวนั้นก็ตอบว่า ยั้งงั้นก็ดีแล้ว เขาจะให้ลูกสองคนนั่งรถไป ส่วนเขาจะเดินไป
โรงหมอกับโรงพยาบาล

ไทยเราเรียกสถานที่รักษาพยาบาลว่าโรงพยาบาล ส่วนลาวเรียกว่าโรงหมอ โดยคนลาวให้เหตุผลว่า การที่เรียกว่าโรงหมอนั้นถูกต้องแล้วสถานที่เช่นนี้หมอต้องเป็นใหญ่ ส่วนของประเทศไทยยกให้พยาบาลเป็นใหญ่เพราะเป็นโรงพยาบาลนั้นเอง
ตำรวจลาว

เมื่อไปลาวบางครั้งนั้นเราเห็นตำรวจลาวต่างสถานที่ต่างวาระ และครั้งหนึ่งเห็นตำรวจลาวทำหน้าที่คล้ายๆ จราจร แต่ตัวจะค่อนข้างเล็ก ก็มีคนถามว่าทำไมตำรวจลาวตัวเล็กก็ได้รับคำตอบว่า ก็เวลามีเรื่องราวอะไรหลบหลีกได้ง่าย เช่นหลบกระสุนก็คล่องตัวดี
หญิงลาว

จำไม่ได้แล้วว่าเป็นลาวกลุ่มใด แต่ก็เห็นเอาลูกติดตัวมาด้วย โดยห้อยสพายหรือแขวนมากับผ้า สูบบุหรี่แบบบ้านๆ ไกด์ลาวก็พูดตลกว่าลูกไม่ค่อยกวนหรอกหลับปุ๋ยเลย ..ก็ลูกเมายาก็เลยหลับไปด้วย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น