ณ ดินแดน ไม่ไกลจาก ม.ราชภัฏและม.วลัยลักษณ์มากนักน่าจะอยู่ทีแถวอำเภอท่าศาลา มีศาลาหนึ่งซื่อว่าหลาขี้ควาย คำว่าหลาคงหมายถึงศาลา คนเก่าคนแก่ได้เล่าถึงที่ไปที่มาว่าทำไมจึงได้ชื่อนี้มา
การเล่าเรื่องอาจผิดแผกไปจากเดิมบ้างเพราะการเล่าต่อๆ กันมาแต่ก็น่าสนใจตรวจสอบดูว่ามีส่วนจริงอยู่หรือไม่ โดยบริเวณที่เป็นศาลาดังกล่าวในปัจจุบัน นั้นเดิมทีเป็นไม้หลักสำหรับนำควายมาผูกไว้ เมื่อมีคนเดินทางไปวัดก็มักจะนำดอกไม้ธูปเทียนไปบูชาพระ ได้ผ่านบริเวณที่เขาปักหลักผูกควายบางครั้งก็เป็นไปในลักษณะที่เรียกว่าไม้หลักปลักขี้ควาย เดินยังไงก็ไม่รู้เกิดสดุดล้มทำให้ดอกไม้ธูปเทียนกระเด็นกระจายไปหล่นลงบนกองขี้ควายบางส่วน แล้วเก็บที่เหลือเท่าที่จะเก็บได้ไปวัดต่อ ต่อมามีผู้อื่นเดินมาพบเห็นดอกไม้วางอยู่บนกองขี้ควาย ก็คิดว่ากองขี้ควายนี้น่าจะศักดิ์สิทธิ์ เพราะมีคนเอาดอกไม้มาบูชา จึงทำให้มีบางคนมาขอโน่นขอนี่เหมือนกับขอหวยในปัจจุบัน ก็มีทั้งที่ได้ตามที่ขอบ้าง ไม่ได้ตามที่ขอบ้าง ผู้ที่ขอได้เป็นจริงก็ล่ำลือว่าศักดิ์สิทธิ์ พูดต่อไปว่าขี้ควายศักดิ์สิทธิ์มีผู้มากราบไหว้ขอให้บันดานให้ได้ตามประสงค์อีก จึงทำให้ผู้ศัทธาสร้างศาลาให้ ซึ่งผู้เล่ายังยืนยันว่ามีศาลานี้อยู่จริง ไม่ทราบว่าขณะนี้ได้เปลี่ยนชื่อไปแล้วหรือยัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น