มีคนถามท่าน ว.วัชระเมธี ว่าการนำหมาไปปล่อยที่วัดนั้นได้บุญหรือบาป พระอาจารย์ได้ตอบไปว่า ก็ขึ้นอยู่กับว่าเมื่อตามไปดูหมาที่ปล่อยไว้ว่า ไปตกอยู่ในสภาพที่ดีหรือไม่ดี เป็นสุขหรือเป็นทุกข์ก็ต้องตามไปดู ต่างก็วิพากษ์วิจารย์ทั้งในทางที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ด้วยเหตุผลต่างๆ นานา
ที่เห็นด้วยก็ว่า หากเห็นว่ายังอยู่กับเจ้าของหมามีความทุกข์ หรือเห็นว่าอยู่ในที่ที่จะถูกทอดทิ้งให้ได้รับความทุกข์ นำไปปล่อยวัดดีกว่าแน่นอนน่าจะได้บุญ แต่จะคิดแทนสุนัขว่าดีกว่าหรือไม่นั้นก็ต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของหมา ส่วนกลุ่มที่ไม่เห็นด้วยนั้น ก็ตั้งแต่เริ่มต้นแล้วเหมือนกับการผลักภาระให้คนอื่นในขั้นต้นเมื่อนำไปปล่อยวัดแล้วน้อยคนนักที่จะตามไปดู ส่วนใหญ่ก็ปล่อยไปตายยถากรรม บางคนคิดว่าถ้าไม่ไปปล่อยวัดก็อาจเป็นบาปมากกว่า ถ้านำไปปล่อยวัดยังมีโอกาสอยู่ในที่ที่ดีกว่าบาปน้อยลงแต่ก็ยังมีบาปที่เมื่อปล่อยวัดไปแล้วจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ไม่เคยกังวลผูกพันธ์ แต่สักวันหนึ่งอาจคิดได้นึกเสียใจภายหลัง เมื่อคิดว่าสัตว์มันก็มีหัวใจเหมือนกัน
เมื่อคิดเทียบเคียงกับวิทยาศาสตร์ใหม่ดังในวิชาควอนตัมนั้นบอกว่าเราจะไม่มีทางรู้เลยว่าสุนัขจะมีความสุขหรือความทุกข์จนกว่าเราจะไปสังเกตมัน ดังนั้นอาจเป็นไปได้ทั้งความทุกข์และความสุขพอๆกัน ในทางพุทธศาสนาเราจะจะรู้สึกดีไม่ดี จะเกิดกิเลสไม่เกิดกิเลส นั้นก็อยู่ที่ผัสสะซึ่งเทียบเคียงได้กับการสังเกต หากเราตัดผัสสะได้เราก็จะไม่เกิดความรู้สึกใดๆ หรือถ้าเกิดก็อย่างมีสติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น