ในวัยทำงานเป็นวัยที่มีความคิดความอ่าน แล้ว เป็นวัยที่ต้องเลี้ยงดูตัวเอง เป็นวัยที่ต้องศึกษาชีวิตให้ท่องแท้ หลายคนพลาดประสบการณ์ที่จะทบทวน ว่าใช้ชีวิตอย่างไร ถูกต้องหรือไม่ ได้สร้างปัญหาให้กับใครบ้าง แล้วจะดำเนินชีวิตตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ได้หรือไม่ แต่ส่วนใหญ่เราก็มองข้ามไป บางครั้งเมื่อคิดย้อนกลับไป ก็อาจจะคิดว่าถ้าย้อนชีวิตกลับไปได้ก็จะเข้าไปแก้ไขสิ่งที่ผิดอยู่
เกิดมาทั้งที ก็ต้องมีเป้าหมายในชีวิต แต่คนเรามักจะไม่คำนึงถึงว่า ชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร รู้แต่ว่าให้ทำความดี แต่บางทีก็ทำความชั่วง่ายกวาเพราะมีกิเลส ทำไมต้องมีกิเลส ก็ตอมยาก บางคนพอบอกจะขออะไรในชีวิต ก็ไม่รู้จะขออะไร เพราะในชีวิตก็ไม่เคยขออะไรใครก็มีความพอเสียแล้ว ถ้าจะขอก็คงจะขอให้รู้ว่าชีวิตเกิดมาเพื่ออะไรเท่านั้น
การเกิดมาเป็นคน มีสมองมีความคิดเป็นของตัวเอง อยากเป็นอยากมีก็จงสร้างขึ้นมา ไม่มีใครเอาอะไรมาแต่เกิด และไม่มีใครประสบผลสำเร็จเมื่ออยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร การให้เป็นไปตามกฏแห่งกรรมไม่ใช่อยู่นิ่งเฉย แต่ต้องทำกรรมดีเพื่อที่จะส่งผลให้เกิดสิ่งดีๆ ต่อไป อยาก รัก ชอบ อะไรก็ทำสิ่งนั้น จะล้มเลิกความตั้งใจก็จะประสบผลสำเร็จได้ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น