หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เรื่องขันเล่าวันหยุด

วันหยุดเมื่อพบเจอเพื่อนเก่าๆ สมัยที่เป็นนักเรียนด้วยกัน สมัยที่เคยลำบากยากแค้นด้วยกัน แต่มาวันนี้ได้ผ่านเลยพ้นมาเป็นวัยที่มั่นคงหลายคนอยู่ในระดับที่เป็นเศรษฐีได้ จากการคุยกันก็ทำให้ทราบว่าแนวการดำเนินชีวิตได้ผ่านอะไรมาบ้างจนมาเป็นอยู่ในทุกวันนี้ ประสบการณ์สอนให้ระมัดระวังไม่ให้ผิดพลาดเหมือนเมื่ออดีต มีเรื่องหนึ่งที่เล่ากันในวงสนทนา แม้ว่าจะไม่ใช่เป็นเรื่องในบ้านเรา แต่สะท้อนให้เห็นถึงว่าคนเรานั้นก็ไม่ลืมตนเองว่าเป็นอะไรมาก่อน เรื่องเล่ามีอยู่ว่า เศรษฐีรอกกี้เฟลเลอร์พร้อมด้วยลูกๆ เดินทางไปพักที่เมืองหนึ่ง ขณะที่ลูกๆ ไปพักที่โรงแรมแบบห้าดาว แต่ตัวพ่อกลับไปพักที่โรงแรมราคาถูก เผอิญวันนั้นมีพนังงานโรงแรมที่เศรษฐีรอกกี้เฟลเลอร์ไปพักนั้นรู้จักจำเศรษฐีได้ ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมลูกๆ เศรษฐีจึงไปพักโรงแรมแพงๆ เมื่อเศรษฐีได้ยินเช่นนั้นก็ตอบไปว่า "ก็เพราะพ่อเขารวยแต่พ่อผมไม่ได้รวยนี่"
อีกเรื่องหนึ่งมักคุยกันสนุกสนานเฮฮาเท่านั้นไม่ได้ทะลึงอะไรมาก เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อฝรั่ง ไทย ญี่ปุ่นคุยกัน เมื่อดื่มเบียร์กันนิดหน่อยพอออกรส คนญี่ปุ่นก็คุยเลยว่า ประเทศเขาเป็นประเทศที่มีเกาะมากที่สุด ฝรั่งก็ทักท้วงว่าไม่จริง เพราะตามหลักฐานทางภูมิศาสตร์บอกว่าไม่ใช่ คนญี่ปุ่นก็พูดว่าก็ nearly around that ถึงคราวคนอังกฤษคุยบ้าง ว่าด้วยนักวิจัยที่ก้าวหน้าสามารถที่จะทำให้คนคลอดทางสะดือได้ คนที่ได้ยินก็ส่ายหน้าบอกว่าไม่ใช่ คนอังกฤษก็พูดบ้างว่า nearly around that ถึงตาคนไทยคุยบ้างว่าด้วยสมุนไพรทำให้คนคลอดทางทวารได้ คนที่ฟังต่างก็พูดว่าเป็นไปไม่ได้เช่น คนไทยก็พูดว่า nearly around that เช่นกัน ก็ช่วยตัดสินว่าใครคุยได้ใกล้เคียงความจริงมากที่สุดก็แล้วกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น