คำในภาษาอังกฤษที่เกี่ยวกับความรัก ที่เราคุ้นเคยกันใช้กันติดปากคือ love คำนี้ตามพจนานุกรมของ ส สเถรบุตร เป็นได้ทั้งคำนามและกริยา แต่เนื่องจากคำว่า รัก (love) ในภาษาอังกฤษเมื่อเติม ing แบบคนที่เข้าใจภาษาอังกฤษน้อยก็อาจแปลว่า กำลังรัก แต่คำนี้แสดงอาการที่เป็นรูปธรรมไม่ได้ จึงไม่มีใช้ในความหมายนี้ แต่ loving กลับเป็นคำที่ใช้ขยายคำนาม จึงเป็นคำคุณศัพท์เพื่อขยายคำนาม เช่นเดียวกับคำว่า beloved ซึ่งแปลว่าอันเป็นที่รัก และ lovingly จึงเป็นกริยาวิเศษ แล lovingness เป็นคำนาม ที่แสองถึงอาการแห่งรัก
จากนี้จะเห็นว่าคำว่า loving จึงเกี่ยวเนื่องด้วยการกระทำ ขณะที่ love เกี่ยวเนื่องด้วยความรู้สึก ข้อแตกต่างระหว่างคำทั้งสอง love และ loving คล้ายๆ กับข้อแตกต่างระหว่างคำ fish และ fishing (ปลาและตกปลา) คำว่า loving จึงเป็นการกระทำ มีอาการบ่งบอก เหมือนกับการเคลื่อนไหว การเติบโต การตื่นตัว ความเคลื่อนไหวที่เกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันระหว่างตัวเขาเองกับผู้อื่น และระหว่างตัวเขาเอง
loving จึงเริ่มต้นที่แต่ละบุคคล เมื่อเราต้องการแสดงออกด้วยรัก (loving) จากคนอื่นบางคน ที่จะทำให้เรารู้สึกได้ถึงการเติบเต็ม เรารู้ว่าเราคงจะให้ความรักในสิ่งที่เราต้องการหาได้ไม่ แต่เราอาจให้ตัวเราเองด้วยรักที่เราต้องการ ใช้เวลาน้อยมากถ้าเราจะทำมันจริงๆ ในเวลาของเรากับผู้อื่นมีความโน้มเอียงที่จะสัมผัสในสิ่งที่สนุกกับชีวิต รู้สึกได้ถึงความนิ่มนวลกลมกล่อม การหยอกเย้ากระเซ้าเล่น ในชั่วขณะใดที่สมบูรณ์ในตัว loving จึงเป็นครูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น