การแข่งดี

เรา เคยได้ยินคำว่า Benchmarking จากการวางแผนการพัฒนาองค์กรหรือหน่วยงาน อันเป็น วิธีการอย่างหนึ่งที่จะต้องเทียบเคียงผลการทำงานกับที่อื่นว่าเหมือนหรือแตกต่าง กันอย่างไร และโดยทั่วไปมักจะไปเทียบเคียงกับสถาบันหรือหน่วยงานที่ดีกว่า ตัวอย่างเช่นมีอยู่ครั้งหนึ่งที่มหาวิทยาลัยชั้นนำแห่งหนึ่งของประเทศ 2 แห่ง แห่งหนึ่งมีผลงานด้านวิจัย ด้อยกว่ามหาวิทยาลัยอีกแห่งหนึ่ง เขาก็เลยบวกว่าทำเป็นเบนซ์มาร์คกิ้งกับมหาวิทยาลัยที่ดีกว่านั้นเลย ซึ้งก็คือการเทียบเคียงว่าอะไรที่ทำให้เขาดีกว่า อะไรที่ยังด้อยอยู่ก็ปรับปรุงให้ทัดเทียบ ทำให้ดีเท่าเขาหรือแซงหน้าไปเลยก็ได้ ซึ่งก็ได้ผลทำให้มหาวิทยาลัยนั้นได้มีผลงานวิจัยดีกว่าขึ้นจริง ดีขึ้นจนแซงมหาวิทยาลัยที่ไปเทียบเคียงด้วย ซึ่งการจะทำได้เช่นนี้ต้องมีการวางยุทธศาสตร์ มีมาตรการอะไรหลายอย่าง พูดง่ายๆว่าต้องทำทุกทางเพื่อให้แซงเขาให้ได้ในทางธุรกิจก็ต้องชนะคู่แข่งให้ได้ จะต้องนำมาพัฒนาจุดด้อยเสริมจุดแข็งในเชิงรุก ต้องการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ดังนั้นบางครั้งเราจึงเรียกว่า การแข่งดี ว่าใครจะทำได้ดีกว่ากันนั่นเอง


แต่การทำเบนซ์มาร์คกิ้งอีกแนวทางหนึ่ง คือการกำหนดมาตรฐานที่ต้องการไปให้ถึง ซึ่งมาตรฐานที่ว่านี้มักจะสูงกว่าที่มีอยู่ตามปกติในด้านต่างๆ เช่นเดียวกันก็เทียบเคียงกับเกณฑ์ที่ตั้งไว้เป็นมาตรฐาน ถ้าสามารถทำได้ตามที่กำหนดถือว่ามีคุณภาพและประสิทธิภาพ และก้าวไปสู่ความรู้ขั้นสุดท้ายอันเป็นเป้าหมายที่มองไว้ไกลและหาวิธีไปให้ถึงนั่นเอง