โดยทั่้วไปโลหะชั้นสูง (noble metal) ได้แก่ ทอง เงิน ปรอท และพวกแพล็ทตินัม (รวมทั้ง พาราเดียม อิริเดียม โรเดียม รูเทนเนียม และออสเมียม) ซึ่งคำว่าโลหะชั้นสูงนั้นอ้างถึงโลหะที่มีความต้านทานต่อการทำปฏิกิริยาเคมี หรือปฏิกิริยากับออกซิเจน (ต้านทานต่อการเกิดสนิม) และคำนี้มีที่มาจากสมัยโบราณที่นักเล่นแร่แปรธาตุ ใช้เป็นธาตุเป้าหมายที่หวังในการแปลงธาตุและให้มีความบริสุทธิ์ ที่ดำเนินการแปลงได้จากธาตุโลหะคุณสมบัติต่างๆกันทางเคมีที่มีคุณค่าต่ำ คำว่าโลหะชั้นสูงนี้ไม่เหมือนกับคำว่าโลหะมีค่า (precious metal) แม้ว่าบางโลหะเช่นแพล็ทตินัม (platinium) อาจจะเป็นโลหะชั้นสูงและเป็นโลหะมีค่า
โดยทั่วไปคำว่าโลหะมีค่า(precious metal) มักจะนำไปใช้ทำเหรียญตรา ประกอบเครื่องทอง เพชรพรรณและเครื่องประดับทั้งหลาย คำโลหะมีค่าเป็นโลหะที่จำกัดอยู่กับโลหะที่เป็น ทอง เงิน และแพล็ทตินัม การที่ราคาแพงและหายากไม่ได้ทำให้โลหะมีค่าขึ้น แต่ขึ้นกับการกำหนดค่าตามกฏหมายที่ยอมรับกันทั่วไป ซึ่งระบุว่าวัตถุที่ทำขึ้นจากโลหะเหล่านี้มีค่าประจำตัวอย่างไร คำโลหะมีค่าจึงมีความหมายไม่เหมือนกับคำว่าโลหะชั้นสูง แม้ว่าโลหะเช่นแพล็ตตินัมอาจเป็นได้ทั้งโลหะมีค่าและเป็นโลหะชั้นสูงด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น