ในหลายปีที่ผ่านมากระแสการปรับปรุงปรับเปลี่ยนองค์กรให้เป็นองค์กรการ เรียนรู้ โดยเชื่อกันว่าทีองค์กรไม่ก้าวหน้าไม่พัฒนาก็เพราะคนที่อยู่ในองค์กรไม่เรียนรู้ที่จะก่อให้เกิดการเรียนรู้ แต่ถ้าถามว่าจะให้เรียนรู้อะไร ก็คงต้องเป็นความรู้ที่จะนำไปใช้ในการพัฒนาให้ดีขึ้นนั่นเอง ดังนั้นองค์กรเรียนรู้จำต้องมีการจัดการความรู้ คือให้มีการสร้างความรู้เป็น แล้วจัดระบบให้ความรู้สามารถที่จะนำมาใช้ง่ายใช้สะดวก อย่างไรก็ตามสิ่งที่ยากที่สุดก็คือการให้ได้มาซึ่งความรู้ ที่มีอยู่หลากหลาย หลายรูปแบบ
ในการจัดการความรู้มักจะแบ่งความรู้ เป็นสองกลุ่มหลักคือกลุ่มความรู้ที่ชัดแจ้ง เป็นความรู้จากการเรียนหลักวิชาต่างๆ ที่สามารถบันทึกไว้ได้เห็นค่อนข้างชัด และอีกกลุ่มหนึ่งคือความรู้ที่มีในตัวคนแต่ไม่เด่นชัด เพราะอาจเป็นความรู้ที่สั่งสมมาจากประสบการณ์ ได้จากการปฏิบัติที่อาจฝังลึกซ่อนเร้น จากความรู้สองกลุ่มดังกล่าวมักจะเปรียบเทียบกับภูเขาน้ำแข็งซึ่งมีส่วนที่ โผล่พ้นน้ำมาให้เห็นส่วนหนึ่ง และส่วนที่จมอยู่ใต้น้ำมากกว่าส่วนที่โผล่ออกมาหลายเท่า นอกจากนี้อาจยังมีส่วนที่คลุ่มเคลือที่เป็นส่วนของภูเขาน้ำแข็งที่อาจจมน้ำ บ้างลอยบ้างเคลื่อนไหวอยู่เสมอ
ปัญหาของสังคมเราก็ตรงที่ว่าเราไม่ค่อยจะเรียนรู้ ในกรณีการสร้างความรู้ผู้สร้างย่อมเรียนรู้อยู่แล้ว แต่การเผยแพร่ถ่ายทอดน้ำไปใช้ประโยชน์นั้นมีการเรียนรู้น้อยหรือบกพร่องในการเรียนรู้ถึงผลิตความรู้ได้แต่ไม่มากไม่ค่อยมีประโยชน์นัก สังคมเรายังไม่ค่อยจะแลกเปลี่ยนเรียนรูกันสักเท่าไรนัก ก็ดูได้จากความสนใจในกิจกรรมการเรียนรู้ต่างๆ ยังมีผู้สนใจน้อย หรือว่าเรายังมีเรื่องที่น่าสนใจน้อยไป หรือไม่ค่อยมีความสำคัญต่อชีวิต หรือ....อีกมากมาย ดังนั้นเรายังไม่สามารถที่จะเปลี่ยนความรู้ที่อยู่ในหัวคนให้มาเป็นความรู้ ที่ชัดแจ้งและนำไปใช้ในการพัฒนาสังคมของตนเอง มีแต่บริโภคความรู้และเทคโนโลยีของผู้อื่น ซึ่งมีแต่ทำให้มูลค่าของตัวเองด้อยลงไป ถ้าเมื่อไรคนของเรา ผลผลิตของเราไม่เป็นที่ต้องการของผู้อื่น เพราะคุณภาพของที่อื่นดีกว่า แน่นอนว่าใครๆ ก็ย่อมเลือกสิ่งที่ดีกว่า นอกจากว่าเลือกไปแก้ขัดพลางๆก่อนชั่วครั้งชั่วคราว
นอกจาก ปรากฏการณ์ภูเขาน้ำแข็งจะใช้เปรียบเทียบกับความรู้ดังกล่าวแล้วยังนำไปใช้ กับปรากฏการณ์ของสังคมไทยด้านอื่นๆ อีกด้วย และด้านหนึ่งที่คาดไม่ถึงที่เป็นปรากฏการณ์ในแง่ลบ เช่นเคยปรากฏข่าวว่ามีการจ้างกันทำผลงานของครูที่มีการสอบสวนกันที่จังหวัดหนึ่งแถวภาคอิสาน ซึ่งเชื่อเถอะว่าไม่ได้มีรายเดียวนั้น แต่ยังมีอีกมากมายที่ไม่ปรากฏเป็นข่าวเปรียบกับภูเขาน้ำแข็งส่วนที่เห็นเด่นชัดนั้นปรากฏมาให้เห็นไม่กี่รายแต่มีอีกจำนวนเท่าไร ซึ่งเชื่อว่ามีอีกมากอันเป็นส่วนภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ใต้น้ำ เรื่องทำนองนี้ยังมีอีกมากในสังคมไทยของเราลองเจาะเข้าไปดุเถอะครับ ลองหาดูในหน่วยงานลองสังเกตให้ดีก็จะพบเรื่องทำนองนี้ยังมีอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น