สัจธรรม เป็นธรรมของความจริงทั้งหลาย ที่คนทั่วไปศึกษาเพื่อความเข้าใจ ถึงความสัมพันธ์โยงใยระหว่างความจริงทั้งหลายนั้น ถ้าคนสามารถเข้าใจเข้าถึงสัจธรรมได้ ในแง่นี้คุณธรรมก็เป็นสัจธรรมอย่างหนึ่ง โดยคุณธรรมจะหมายถึงหน้าที่ โดยทั่วไปจะเป็นหน้าที่ทางศิลธรรม ที่จะต้องมีความประพฤติ การปฏิบัติ แม้ว่าไม่ได้มีข้อบังคับไว้ว่าจะต้องทำ จะทำหรือไม่ก็ไม่ได้เป็นความผิด
แต่เมื่อพิจาณาหน้าที่ที่พึงกระทำเป็นอย่างยิ่ง หรือเป็นหน้าที่จริงๆ เช่นหน้าที่ของพ่อแม่ที่จะต้องต้องเสียสละ เอาใจใส่สั่งสอนลูกเพื่อให้มีคุณธรรมต่อไป มีหน้าที่ต้องช่วยเหลือผู้อื่นที่ตกทุกข์ได้ยากอยู่ในอันตราย เช่นกำลังจะจมน้ำ ถาถามว่าพ่อแม่ที่ไม่เหลียวแลลูกแท้ๆ ของตัวเองไม่ให้ความรักไม่เสียสละก็มีอยู่แต่จำนวนน้อย ด้วยข้อเปรียบเปรยว่าแม้แต่สุนัขก็ยังรักลูกของมัน คนอันเป็นสัตว์ประเสริฐกว่าขืนทำเช่นนั้นสังคมอาจตราหน้าได้ว่าเลวกว่าสัตว์เดรฉาน (ถ้าเลวกว่าสัตว์อย่างเดียวอาจไม่ถูกต้องอีกเพราะสัตว์ยังรักลูกมากกว่าคนที่ทิ้งลูก ไม่เลี้ยงดูลูกเสียอีก)
ไม่ว่าประเด็นใดเมื่อเราพยายามทำความเข้าใจไปถึงก้นบึ้งของที่เกี่ยวข้องกับเราล้วนเป็นสัจธรรมทั้งสิ้น ซึ่งมีผลทำให้เราได้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างถูกต้องเหมาะสมมากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ หรือปฏิบัติไม่ชอบไม่ดี ก็ต่างก็มีผลจากการกระทำนั้น ก็เป็นสัจธรรมอีก ดังนั้นสัจธรรมและคุณธรรมจึงมีความเกี่ยวโยงกันอย่างใกล้ชิด การเข้าใจสัจธรรมที่เกี่ยวข้องทำให้มีแนวโน้มที่จะมีคุณธรรมในเรื่องดังกล่าวมากกว่า ที่ไม่สามารถสืบสาวราวเรื่องหาเหตุผล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น