หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ชีวิต..เพื่อการเรียนรู้

การมีชีวิตเพื่อการเรียนรู้ แล้วเรียนรู้อะไร ตามที่เราให้ชื่อสิ่งที่จะเรียนรู้ มีจำนวนมากที่จะต้องเรียนรู้ เพียง 5 ปีแรกของการมีชีวิตเราเรียนรู้ที่จะประสานสัมพันธ์ทางกายภาพ การเดิน การพูด การกิน การขับถ่าย ปฏิสัมพันธ์กันภายในครอบครัว และเพื่อนเล่น และเรียนรู้ความจริงทั้งหลายเกี่ยวกับดาวเคราะห์ดวงนี้ และสิ่งอื่นๆ อีกมากมายที่ทำให้เด็กอายุ 5 ขวบแตกต่างไปจากเด็กแรกเกิด


จากอายุ 5 ขวบไปจนถึง 10 ขวบเราเรียนรู้การอ่าน การเขียน การคำนวณเลขคณิต ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ดนตรี กีฬา และเมื่อเราไม่เฝ้ามองดูโทรทัศน์ เราจะเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับผู้คน เพื่อน ความสัมพันธ์ ศัตรู พันธมิตร คู่ปรับ ผู้สนับสนุน และผู้เอาใจออกห่าง สิ่งที่เราเรียนรู้บางอย่างในตอนต้นๆ ที่พบความจริงปรากฏออกมา เช่นโลกกลม ถ้าเราต้องการเพื่อน จงเป็นเพื่อนกับเขา และมีบางอย่างปรากฏออกมาว่าไม่จริง รูปพระสิ่งมงคลช่วยให้พ้นภัยอุบัติเหตุ ซานตาคลอสมาจริง เป็นต้น

มีบางสิ่งบางอย่างจำเป็นจะต้องเรียนรู้ และถอนการเรียนรู้ และขณะที่กำลังเรียนรู้ใหม่และถอนการเรียนรู้นั้น เราอาจจะได้เรียนรู้สิ่งที่ทำเกี่ยวกับความผิดหวัง แลอาจจะไม่เรียนรู้อะไรก็ได้ เมื่อมองไปยังผู้มีชีวิตอยู่ทั้งหลาย เราจะเห็นว่ามีการเจริญเติบโตอย่างเห็นได้ชัดจนกระทั่งอายุ 15 หรือ 20 ปี แล้วการเติบโตก็ช้าลง หยุด หรือในบางกรณีมีการถดถอยไป

คนส่วนใหญ่นั้นเหมือนกับเข้าใจว่าได้ผ่านความสำเร็จไปขั้นหนึ่งเมื่อจบการศึกษา ที่เกี่ยวกับการยืมชุดครุย หมวกและได้รับแผ่นกระดาษหรือบางแห่งเป็นม้วนเป็นหลักฐานให้เราคิดว่าวันแห่งการเรียนรู้ของเราได้จบไปแล้ว คงจะไม่เป็นเช่นที่ว่าไม่มีอะไรเหลือให้เรียนรู้ แต่เหนือไปกว่านั้น พิธีการรับปริญญาไม่ได้เพียงหมายความว่าจบการศึกษาไม่ต้องเรียนรู้อะไรอีก แต่หมายถึง การเริ่มต้นเพื่อเรียนรู้ใหม่ๆต่อไป

ยิ่งเราเรียนรู้มาก ก็ยิ่งทำมาก ยิ่งเราทำมาก เราก็เรียนรู้มาก แต่ในทุกสิ่งที่กระทำและเรียนรู้นี้ จงอย่าลืมว่าสิ่งหนึ่งอันเป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดคือความสุข สนุก เพลิดเพลินในชีวิต

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น