จากการออกสำรวจที่ได้รับความร่วมมือจากอบต. ที่ได้ออกสำรวจร่วมกันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่บ่งชี้ให้เห็นว่าอ่าวนครยังมี ความอุดมสมบูรณ์ ที่เห็นได้ชัดก็คือมีประมงชายฝั่งหรือจะเรียกว่าเป็นประมงพื้นบ้านจำนวนมาก ตามกฏหมายคือระยะทาง 3000 เมตรจากชายฝั่ง ตัวบ่งชี้ถึงความอุดมสมบูรณ์ของอ่าวนครอย่างง่ายๆ ก็คือดูจากนกชนิดต่างๆ ที่มาคอยจับสัตว์น้ำเป็นอาหารมีอยู่หลายชนิด ฝูงเล็กบ้างใหญ่บ้าง
ที่ เห็นเป็นฝูงๆ ก็มีนกนางนวลหรือนกแอนทะเล (ตัวไม่สีขาวล้วนเหมือนกับนกนางนวลที่ปางปูและมีขนาดเล็กกว่า)ดูเหมือนว่านก ชนิดนี้เมื่อมีเรือผ่านไปจะบินตามเรือ และโฉบลงไปจับเยื่อกินเป็นระยะ บางทีเกาะอยู่บนขอนหรือกิ่งไม่สูงจากระดับน้ำมากนักเมื่อเรือฝ่านโดนคลื่น สูงเลยขอนที่เกาะก็จะบินหนีไป นกชนิดนี้ทำรังอยู่ในป่าชายเลนที่ชายฝั่ง
นกอีกชนิดที่ยืนรอโอกาสคือนกกระยางที่อยู่เป็นกลุ่มใหญ่ห่างออกไป บางทีก็เห็นเป็นฝูงใหญ่ขาวโพลนอยู่ไกลๆ นกกาน้ำมักจะมาเกาะบนปลายเสาไม้ที่ชาวประมงมักมาปักไว้เป็นที่หมายต่างๆ และนกที่บินเดี่ยวๆ บินเล่นร่อนลมอย่างสวยงามก็คือนกเหยี่ยว นกอีกชนิดหนึ่งที่พบบริเวณอ่าวนครคือนกกระปูด สวนนกแอนกินรังก็เห็นอยู่้บ้างประปรายแถวป่าชายเลนชายฝั่งและปากน้ำก็มาหา กินแถวป่าชาย เลนถ้านั่งรถไปปลายแหลม ตอนเย็นจะมียุงอยู่หนาแน่นมาก ยุงก็เป็นอาหารนกอย่างหนึ่งที่นกแอนโปรด
ที่น่าแปลกก็คือ ว่านกระยางและนกกระปูดนั้นสามารถที่จะพบได้ทั้งบริเวณเชิงเขาเช่นบริเวณตำบล ท่างิ้วที่ม.ราชภัฏ และแถบฝั่งทะเล ยิ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งนกกระยางขาวที่มักเฝ้ากินหมัด เห็บแมลงบนตัววัว นกนี้บางตัวก็ขึ้นไปเกาะบนตัววัวด้วยเลย โดยวัวไม่ได้แสดงอาการรำคาญแต่อย่างใด และที่ทางไปชายทะเลตำบลปากพูน ท่าซักก็จะพบนกชนิดนี้หาอาหารอยู่กลางทุ่งเป็นฝูงเช่นกัน บ่งออกอะไรบางอย่างสำหรับนกกระยางก็คือว่า อยู่เป็นฝูงใหญ่ก็มี อยู่เป็นกลุ่มไม่กี่ตัวก็มี บางทีก็เห็นบินเดี่ยวก็มีเป็นนกที่น่าศึกษา เพราะมีวิถีชีวิตของนกได้หลายรูปแบบทั้งวิธีหาอาหาร ทั้งสังคมของนก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น