หน้าเว็บ

วันศุกร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ทางออกวิกฤติของประเทศ

การหาทางออกให้กับประเทศเพื่อให้ผ่านพ้นวิกฤติไปได้ แล้วไม่ก่อให้เกิดปัญหาต่อไปในอนาคตนั้น สิ่งแรกก็ต้องมามองถึงสาเหตุว่าสาเหตุที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ สาเหตุของวิกฤติไม่น่าจะมาเกิดเมื่อไม่กี่ปีมานี้แต่น่าจะเป็นปัญหาที่สั่งสมกันมานาน สอดคล้องตามผู้รู้ที่ได้ออกมาชี้ให้เห็นว่าการพัฒนาของโลกนั้นเป็นไปในทางที่ก่อให้เกิดการทำลายล้างตนเองมากขึ้นทุกที แม้ว่ามีบางประเทศจะประสบผลสำเร็จได้เฉพาะประเทศตนที่ไม่ก่อให้เกิดปัญหามากนัก แต่เมื่อมองให้ลึกลงไปแล้วก็ส่งผลในการทำลายล้างประเทศอื่น และประเทศตัวเองด้วยในขณะเดียวกัน ดังที่เผยให้เราทราบบ้างแล้ว


การพัฒนาที่วกกลับมาทำลายตัวเองไม่ว่าเรื่องใดๆ ถ้าสืบสาวราวเรื่องไปก็ไม่ได้ตั้งบนฐานที่ถูกต้อง ไม่ได้พิจารณาให้รอบด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาแบบแยกส่วนแบบวัตถุนิยม ที่ก่อให้เกิดการการเบียดเบียนกัน และทำลายสิ่งแวดล้อมอย่างไม่หยุดยั้ง แน่นอนว่ามีส่วนก่อให้เกิดผลวิกฤติที่ดำรงอยู่ในปัจจุบัน แนววิธีการแก้ปัญหาในภาพรวมอยากจะยกคำกล่าวของอาจารย์ท่านพุทธทาสที่อาจใช้เป็นแนวทางในการแก้ปัญหาก็คือ "ถ้าศิลธรรมไม่กลับมาโลกาจิวินาศ" จากคำกล่าวดังกล่าวตีความได้ว่า ถ้าเรามีศิลธรรมแล้วโลกอันมีเราเป็นส่วนหนึ่งก็จะไม่ถูกทำลาย ดังนั้นการพัฒนาของโลกก็ต้องมุ่งเน้นให้คนมีศิลธรรม ไม่เห็นกงจักรเป็นดอกบัวดังทุกวันนี้

การจะให้คนมีศิลธรรมได้ ทุกฝ่ายจะต้องต้องร่วมได้ร่วมมือกันเป็นเครือข่าย สถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา และสถาบันสงฆ์ จะต้องร่วมมือกันเพื่อให้เยาวชนได้รับรู้เรียนรู้กระทำในสิ่งที่ถูกต้องอันเป็นสิ่งดีงามตั้งแต่แรกเกิดในการอยู่ร่วมกันในครอบครัว ในการศึกษาเล่าเรียนที่โรงเรียน และพัฒนาจิตในระดับสูงขึ้นในสถาบันสงฆ์ที่เสริมให้พัฒนาจิตให้สูงส่งขึ้นโดยการปฏิบัติธรรม บนพื้นฐานที่ว่าคนที่มีศิลธรรม คนที่ยิ่งปฏิบัติธรรมมากเท่าใดก็ยิ่งไม่ทำความชั่วความเลวหรือเป็นไปในทางที่ไม่เบียดเบียนกัน สถาบันการศึกษาต้องมุงเน้นในการอยู่ร่วมกันพึ่งพาอาศัยกันได้แม้ว่าจะมีความคิดที่แตกต่าง

จากแนวทางการแก้ปัญหาด้วยการศึกษาที่ถูกต้อง จะทำให้คนพร้อมที่จะกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง การทำความดีสิ่งที่ก่อให้เกิดประโยชน์สุขไม่เห็นแก่ตัว นับเป็นความกล้าหาญทางจริยธรรม และในทางตรงกันข้ามคนที่กล้าทำความเลวร้าย ไม่นับว่าเป็นความกล้าหาญแต่เป็นความขี้ขลาดเป็นความเห็นแก่ตัวที่พึงรังเกียจ ดังนั้นผู้ที่ปฏิบัติธรรมและมีภาวะผู้นำนอกจากจะนำความสุขที่แท้จริงให้ตนเองแล้ว แต่จะเป็นผู้ที่สร้างสรรค์นำความสงบสุขให้เกิดแก่สังคมโดยรวม และออกจากวิกฤติของประเทศได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น