ทุนนิยมมักจะเน้นไปที่การบริโภคนิยมและวัตถุนิยม ซึ่งเน้นไปที่การกินการใช้วัตถุต่างๆอย่างฟุ่มเฟือย โดยหวังว่าการกระทำดังกล่าวจะช่วยแก้ทุกข์ให้กับผู้บริโภค และกลับกลายเป็นว่าจะไปแก้ทุกข์ให้กับทุนนิยมเสียมากกว่า สำหรับผู้บริโภคแล้วไม่ใช่หนทางที่ถูกต้องแต่กลับสร้างปัญหามากขึ้น เกิดการเอารัดเอาเปรียบผู้บริโภคจากนายทุน ดังจะเห็นได้จากความแตกต่างของรายได้ คนยิ่งจนลง ผู้นำประเทศที่ดีจะต้องสร้างสังคมที่มีการเอารัดเอาเปรียบกันน้อยที่สุด สินค้าและอุปโภคบริโภคหลักๆ ที่จำเป็นต้องกินต้องใช้จะต้องอยู่ในระดับราคาที่คนจนอยู่ได้โดยไม่เดือดร้อน
เมื่อไรก็ตามที่ทั้งภาครัฐและภาคเอกชนเต็มไปด้วยการคอร์รัปชั่นแล้ว เป็นทุนนิยมหลงทางโดยแท้ และไม่มีใครที่จะมาขจัดให้หมดไปหรือลดระดับลงในทางที่ยอมรับได้ ดังในปัจจุบันประเทศไทยหนีไม่พ้นที่จะตกอยู่ในมือของทุนสามานของคนพาลที่อยู่ในความโลภ หลง และโกรธง่าย ปัญญาชนต่างก็ถูกบดบังในการสะท้อนปัญหา ชี้แนะนำทางให้สังคม แต่ถึงจะส่งเสียงอย่างไรก็ไม่ค่อยมีใครฟังจากคนส่วนใหญ่ เพราะอำนาจของความโลภ โกรธ และหลง สุ่มเสี่ยงต่อความแตกแยก และการใช้ความรุนแรงดังที่เราเห็นได้ในเชิงประจักษ์ที่ผ่านมา และอาจก่อให้เกิดความเลวร้ายถึงขั้นเกิดสงครามกลางเมืองก็เป็นไปได้
ก็ได้แต่หวังว่าพลังทางศิลธรรมที่ไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง จะมีส่วนทำให้ผู้มีอำนาจได้ฟังเสียงประชาชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริง ให้ผู้ไม่โลภ ไม่โกรธ และไม่หลงได้เป็นผู้ใช้อำนาจ ก่อนที่ผู้เขลาเบาปัญญาที่มีความโลภและหลงทำให้ชาติหรือบ้านเมืองของเราฉิบหายไปต่อหน้าต่อตา การแก้ปัญหาที่ถูกต้องต้องแก้ที่ใจคนให้เข้าใจชีวิตที่ถูกต้อง เด็กๆของเราจะต้องมีฐานที่ดีจากระบบการศึกษาที่ถูกต้อง และเป็นที่แน่นอนว่าแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงที่เป็นพลังทางศิลธรรมกำลังต่อสู้กับเศรษฐกิจเสรีทุนนิยมที่หลงทางอยู่ในขณะนี้ ซึ่งเป็นแนวคิดที่ไม่โลภ มีความโปร่งใส โดยตั้งอยู่บนฐานของความซื่อสัตย์ ไม่สร้างระบบอุปถัมภ์ สร้างผลประโยชน์ให้กับพวกพ้องและญาติมิตร การพัฒนาจะเกิดขึ้นได้เมื่อเรากล้าที่จะเปลี่ยนแปลง สนับสนุนระบบใหม่ที่มีการสร้างสรรค์อย่าง สุขมรอบคอบไม่เพ้อฝัน และเชื่อว่าจะเป็นไปได้ แล้วเราจะไม่ช่วยร่วมกันสร้างสรรค์สังคมใหม่ละหรือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น