เมื่อก่อนเวลาจำคุกนักโทษอาจนำไปปล่อยเกาะ เช่นเกาะตรุเตา ทวีปออสเตรเลียปัจจุบันก็เคยเป็นแหล่งที่นำนักโทษมาปล่อย การเป็นนักโทษก็เพื่อจำกัดเสรีภาพ ไม่สามารถที่จะไปได้ตามอำเภอใจ และยังอาจถูกบังคับให้ทำงานหนักอีกด้วย เป็นนรกโดยแท้ แต่แม้ไม่เป็นนักโทษจริงๆ ก็ติดคุกในความคิดขึ้นอยู่กับว่าใครมองคิดอย่างไร บางคนก็ไปคิดแทนคนอื่น ดังที่เราเคยได้ยินว่าบางคนไม่เคยออกจากตำบล อำเภอ จังหวัด ของตัวเองเลย บางคนเคยเล่าให้ฟังว่าเมื่อมาในตัวเมืองเป็นครั้งแรก เมื่ออายุวัยกลางคนแล้วก็มี นั่นเป็นสมัยที่การคมนาคมยังไม่สะดวก โทรศัพท์ก็ยังไม่มีใช้ ปัจจุบันอาจจะหลงเหลืออยู่้บ้างคงน้อยนิดหรือแทบไม่มีเลย เพราะแม้แต่คนสติปัญญาน้อยก็ยังให้ไปเปิดหูเปิดตา
โลกยุคปัจจุบัน การเดินทางได้สะดวก และจากการที่โลกเราสามารถติดต่อถึงกันได้ง่ายทำให้โลกของเราแคบไปถนัด โดยอาศัยเทคโนโลยีสารสนเทศทำให้เราสามารถติดต่อสื่อสารได้รวดเร็วไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของโลก แต่ที่น่าพิจารณาก็คือ โลกของเรานั้นเป็นเพียงเศษเสี้ยวของผงธุลีที่อยู่ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลอันหาที่สุดไม่ได้ ถ้าจะคิดว่าโลกแคบจำกัดก็มีส่วนจริงอยู่มาก เพราะทุกวันนี้ถ้าเราเฝ้ามองท้องฟ้าจะพบว่าเราจะมองเห็นดวงดาวชุดเดิมๆ ทุกวันสับเปลี่ยนหมุนเวียนตลอดวันตลอดคืน ตลอดปี ถ้าใครที่เป็นคนที่เบื่ออะไรง่ายๆ ละก็อาจพูดว่า มองดูท้องฟ้าแล้วน่าเบือหน่ายเห็นแต่ดาวกลุ่มดาวเดิมๆ ทุกทีไม่เห็นจะหลากหลายตรงไหน ในแง่นี้ก็ทำให้คิดได้ว่าโลกเรานั้นแคบจริงๆ เหมือนกับติดคุกโลก ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็คือเมื่อเราอยู่บนโลกแล้วก็ต้องอยู่ตลอดไปจนตายไปและถ้าเกิดใหม่ได้อีกก็ต้องทนอยู่บนโลกต่อไป ..จนกว่าจะหาทางเดินทางไปยังโลกอื่นให้ได้ แต่ที่เราไปที่ไหนก็ได้อย่างรวดเร็วไม่จำกัดก็คือการจินตนาการ หาที่ดีๆ นั่งหลับตาจินตนาการเอาก็แล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น