สิ่งที่จะเรียกได้ว่าเป็นไวตามิน ประการแรกต้องเป็นสารประกอบหรือสารเคมีที่ได้มาจากสิ่งมีชีวิตจากพืชหรือสัตว์เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ (จริงแล้วมนุษย์ สัตว์ และพืชนั้นก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ) จะไม่พบสารนี้ ใน หิน ดิน ทราย เหมือนกับที่เราพบแร่ธาตุ อีกอย่างหนึ่งไวตามินเป็นสารที่จำเป็นสำหรับร่างกายเพื่อให้การทำงานระบบต่างๆกันของร่างกายให้ประสานสอดคล้องกัน และสร้างภูมิคุ้มกันต้านทานต่อโรค ทำให้มีสุขภาพที่ดี หากร่างกายขาดไวตามินที่จำเป็นอาจทำให้เกิดโรคต่างๆ เช่นการเกิดโรคลักปิดลักเปิดเพราะขาดไวตามินซี เป็นโรคเหน็บชาเพราะขาดไวตามินบี ดังนั้นไวตามินจึงเกียวข้องกับการมีสุขภาพที่ดี และร่างกายต้องการไวตามินเพียงเล็กน้อย เพราะขาดไวตามินแม้เพียงเล็กน้อยก็อาจส่งผลให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บได้ เพราะไม่จำเป็นว่าร่างกายต้องได้รับเชื้อโรคแล้วทำให้เจ็บป่วย จากเดิมที่เคยเชื่อกันว่าต้องมีเชื้อโรคเท่านั้นจึงทำให้เกิดโรค
เนื่องจากความสำคัญของไวตามินดังกล่าว ยังมีการศึกษาการนำไวตามินปริมาณมากกว่าที่จำเป็นมาใช้บำบัดโรค เป็นวิธีการง่าย ประหยัด ปลอดภัย นอกจากนี้ยังใช้ในการป้องกันโรคภัยไข้เจ็บได้เป็นอย่างดี เช่นโรคบางอย่างที่มักเรียกกันว่าโรคประสาท และที่หลงลืมก็อาจจะเกิดจากการขาดไวตามิน ซีและกรดแพนโทเธนนิกซึ่งเป็นไวตามินบีชนิดหนึ่ง มีคุณสมบัติต่อต้านความเครียด นอกจากนี้ยังมีคุณสมบัติที่ป้องกันไม่ให้เกิดโรคมะเร็ง การที่ให้เด็กๆ กินน้ำมันตับปลาเป็นประจำซึ่งมีไวตามินที่จำเป็นที่ทำให้เจริญเติบโตและแข็งแรง โดยไวตามินอีที่มีอยู่ในน้ำมันตับปลาอาจเกี่ยวข้องกับการช่วยลดคลอเลสเตอรอลในเส้นเลือด สัมพันธ์กับโรคที่เกี่ยวกับโรคหัวใจ และระบบการหมุนเวียนของโลหิต
การดูแลสุขภาพโดยการตามหลักของโภชนาการที่จะต้องรับประทานอาหารให้ครบทุกหมู่รวมทั้งเกลือ แร่ นั้นในกระบวนการปรุงอาหารหลายอย่างที่ต้องใช้ความร้อนทำให้ไวตามินบางอย่างหายไป หรือมีปริมาณไม่มากพอที่ไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพ การรับประทานไวตามินเสริมก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้เป็นพิษเป็นภัยอะไร การรับประทานไวตามินผิดไม่ได้มีพิษภัยเหมือนกับการรับประทานยาผิดที่อาจจะทำให้ถึงตายได้ สอดคล้องกับที่หนังสือสุดยอดโภชนาการ (supernutrition) โดยแพททริค มูนนี่ กล่าวว่า “มีเพียง 1 คนใน 25 ปีที่ผ่านมาอาจตายจากไวตามินเอง ในทางตรงข้ามยามีโอกาสทำให้เสียชีวิตได้ การใช้ยาผิดและเกินขนาดสามารถฆ่าคนได้ทุกวัน” ดังนั้นจึงไม่เคยมีการบันทึกว่ามีอันตรายร้ายแร้ง ที่ทำให้เจ็บป่วยอันเป็นผลจากการรับประทานไวตามินและเกลือแร่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น