คนมีแฟนพึงระวัง

คนเราจะตกร่องปล่องชิ้นแต่งงานกับใคร ก็ต้องให้มีเหตุมีอันต้องมาเจอก้นด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง จะรักกันแบบรักแรกพบหรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ผู้เขียนได้ชมภาพยนต์เรื่องหนึ่งจากดีวีดี เกี่ยวกับชีวิตรักและการทำงานเรื่องหนึ่งนานมาแล้ว และได้ดูอีกครั้งหนึ่ง ทำให้จำเรื่องราวในภาพยนต์ตอนหนึ่งได้ ตอนที่พ่อเห็นลูกสาวก็อายุมากแล้วก็พยายามหาคู่ครองให้ลูกสาวที่เห็นว่าฝ่ายชายเป็นคนดี และก็พูดสอนลูกสาวที่กำลังว้าวุ่นเรื่องงานเรื่องความรัก โดยยกตัวอย่างในชีวิตรักของพ่อและแม่ของลูก โดยบอกลูกว่าความรักของพ่อนั้นไม่ได้เริ่มจากความรักเลย ขณะนั้นพ่อก็มีคนรักหรือแฟนอยู่แล้ว แต่จากการที่พ่อล้มป่วยทำให้ได้มีความใกล้ชิดกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่มาดูแลเอาใจใส่ ก็เกิดความซาบซึ้งในสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้น (แม่ของลูกปัจจุบัน)การปฏิบัติต่อพ่อดังกล่าวนั้น ทำให้พ่อเกิดความเคารพ และพัฒนาต่อไปสู่ความชอบ และความรักในที่สุด และผลแห่งความรักก็ได้กำเนิดลูกมานั่นเอง


ผู้เขียนยังได้นึกต่อไปยังเพื่อนพ้องว่าวงจรและการเกิดความรักแบบนี้นั้น ก็เคยเกิดกับพรรคพวก พวกพ้อง เพื่อนฝูง คนใกล้ชิดอยู่เสมอ ซึ่งแต่ละคนเดิมต่างก็อาจจะเคยมีคู่รักมาก่อน เมื่อมาพบเหตุการณ์หรืออุบัติเหตุต้องเข้าโรงพยาบาล ในที่สุดก็มีคนมาเยี่ยมแต่คนที่มาเยี่ยมนั้นไม่ใช่แฟนหรือคนรักของตัวเอง แต่กลับเกิดความซาบซึ้ง เคารพ ชอบและรักในที่สุด บางคนก็เกิดความรักกับพยาบาลที่มาคอยดูแลเอาใจใส่และแต่งงานกันในที่สุด

ถ้ามาวิเคราะห์ดูว่าทำไมจึงเป็นไปได้ถึงเช่นนั้น บางคนก็ให้เหตุผลว่ายามเจ็บป่วยใจไม่มั่นคง อาจจะอ่อนไหว บางคนอาจจะไม่เคยได้รับการเอาใจใส่ ความห่วงใยจากแฟนป้จจุบัน ในประเด็นนี้ใครที่เป็นแฟนกันอยู่ก็จงรักษาความสัมพันธ์อันดี สร้างความทรงจำความซาบซึ้ง อย่าให้คนอื่นมาแทรกสร้างความซาบซึ้งความเคารพไปเสียก่อน แล้วไม่ทันได้พูดว่าขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก(เสียใจ) หรือจะคิดว่าไม่ใช่คู่กันแล้ว ไม่ใช่บุพเพสันนิวาสกันแล้ว ก็ย่อมแคล้วกันไป