หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ชีวิตนักท่องเที่ยวที่คาดไม่ถึง

เมื่อไม่นานมานี้ได้มีโอกาสนั่งรถไฟด่วนตู้นอน โดยเดินทางมากับญาติอีกสองคน เราได้จองตั๋วเตียงชั้นล่างกันทั้งสามคน ส่วนเตียงชั้นบนนั้นเป็นนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศ เป็นหนุ่มสาวที่ใช้ภาษาอังกฤษในการพูดจากกันไม่รู้ว่าเป็นชาติไหนกันแน่ รูปร่างก็สูงใหญ่กันทั้งนั้น ก็ดูท่าทางเขาก็เกรงอกเกรงใจเราดี เพราะพวกเขารู้ตัวดีเขาได้นั่งในหมายเลขที่ไม่ใช่ของตัวเอง ก็ส่งสัญญาณเหมือนกันบอกว่าขออนุญาตนั่งในที่ของคุณ


นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้น่าจะอยู่ในวัยทำงานไม่ได้ถึงกับเป็นวัยรุ่น คาดคะเนอายุก็เกิน 20 ปีขึ้นไปแต่ไม่น่าจะเกิน 30 ปี พฤติกรรมก็ดูจากการพูดคุยล้อเล่นกันสนุกสนาน เล่นไพ่กันเพื่อความสนุกมากกว่าที่จะเป็นการพนันขันต่อกันระหว่างการเดินทาง สิ่งของเครื่องใช้เท่าที่เห็นก็เป็นเป้สะพายตามสไตย์นักท่องเที่ยว ขวดน้ำ และมีหนังสือพ็อกเก็ตบุกอ่านกันเกือบทุกคน บ่งบอกถึงว่านักท่องเที่ยวกลุ่มนี้เป็นคนที่มีการศึกษา คนที่มีความรู้เพราะรักการอ่าน

เมื่อถึงเวลาที่พนักงานรถไฟมาจัดเตียง เรียบร้อยแล้วพวกเขาก็ขึ้นไปเล่นไพ่บนเตียงพูดคุยหยอกล้อกันอีกไม่มีอะไร ทำเอาพรรคพวกไม่ค่อยกล้าเข้าไปนอน แต่เมื่อถึงเวลาห้ามที่ติดไว้ที่ข้างตู้นอนว่าห้ามส่งเสียงรบกวนเขาก็เลิกกันไป จนพวกเราหลับไปตื่นขึ้นมาตอนเช้านักท่องเที่ยวข้างบนก็ยังไม่ตื่น เราก็ไปทำธุระส่วนตัวกันเสร็จก็มานั่งคุยกันที่เตียงโดยเปิดม่านกั้นออกไป ไม่นานก็เห็นผู้ร่วมเดินทางที่อยู่ชั้นบนตื่นนอนเปิดม่านออกมา ถอดถุงนอนบางๆ ออกมาก็ยังคงเป็นชุดเดิมที่สวมใส่อยู่เหมือนเมื่อก่อนเข้านอน ถุงนอนคงจะออกแบบมาเฉพาะหน้าร้อนเพราะบางมากเห็นม้วนๆ พับเหลือนิดเดียว แต่ที่แปลกใจ ก็คือญาติที่มาด้วยกันเฝ้ามองอยู่เล่าให้ฟังว่า เห็นฝรั่งผู้หญิงคนหนึ่งแปรงฟันไม่รู้ใช้ยาสีฟันอะไร ไม่เห็นป้วนปากเลย คงจะกลืนลงไป แล้วตามด้วยหมากฝรั่ง แล้วทาจักกะแร้ด้วยโรลออน ฉีดน้ำหอม ซึ่งก็พอได้กลิ่นถึงข้างล่าง ทำให้นึกถึงตอนที่เรากินอาหารเช้าโดยไม่แปรงฟันในบางครั้ง มีคนให้เหตุผลว่าเป็นการฆ่าเชื้อโรคแบบหนามยอกเอาหนามบ่งหรือใครมีเหตุผลอื่นช่วยอธิบายด้วยครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น