การซื้อขายที่ไม่ธรรมดา

จากประสบการณ์ในการเดินทางไปเที่ยวยังแหล่งต่างๆ เราก็มักจะชื้อของฝากของที่ละลึก และก็พยายามให้ชื้อได้ในราคาที่ยุติธรรม ส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวก็จะไม่ทราบว่าราคาที่แท้จริงเป็นอย่างไร ไม่แน่ใจว่าสินค้าที่จะชื้อนั้นจะเป็นของดีมีคุณภาพ หรือเป็นของแท้ต้นตำหรับหรือไม่ ดังนั้นคนที่จะชื้อมักจะต่อรองราคาลงหลายเท่าตัวเป็นร้อยเปอร์เซ็นต์หรือมากกว่า และจะตกลงกันง่ายขึ้นต่อรองราคากันง่ายขึ้นหรือลดราคากันสุดๆ ก็ตอนที่รถที่นำมากำลังจะออกนั่นเอง


ตอนที่ไปเที่ยวเขาพระวิหารเมื่อขึ้นไปถึงตัวปราสาทชั้นในสุด ก็มีเด็กชาวกำพูชามาขายโพสคาร์ดแผ่นละ 10 บางคนก็ชื้อไว้เป็นที่ละลึก คนละแผ่นสองแผ่น แต่เมื่อตอนขาลงจากเขาพระวิหารยิ่งเข้าใกล้เขตชายแดนมากเท่าใดราคาก็ลดลงมากเท่านั้น ลงมาได้พักหนึ่งก็จะ เป็นสองแผ่น 10 บาท และลดลงมาถึง 4 แผ่นสิบบาทก็มี

อีกครั้งหนึ่งตอนไปเที่ยวชมพระราชวังที่ปักกิ่ง นึกไม่ถึงว่าการซื้อขายจะมีแทคติก มากมายตั้งแต่ทอนแบ้งค์ปลอม หรือเปลี่ยนแบ้งค์จริงเป็นปลอม ตอนให้ดูเป็นสินค้าไม่มีตำหนิตอนยิบใส่ถุงกลายเป็นสินค้ามีตำหนิ การต่อรองบางครั้งก็แกล้งเป็นไม่เข้าใจ จะชื้อสินค้าชนิดหนึ่งๆ แต่กลับหยิบอีกชนิดหนึ่งแล้วบอกว่า ถ้าจะเอาที่ต้องการก็ต้องอีกราคา และที่เป็นเช่นเดียวกับที่เขมร การขายของก่อนขึ้นรถก็ราคาถูกสุดๆ เช่นนาฬิกา ผ้าพันคอผ้าเช็ดหน้าที่มีการเดินเร่ขาย จะพบว่าราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ไม่รับประกันว่าจะใช้ได้นานเท่าใด ก็ต้องใช้ความสามารถเอาเอง หรือดูเป็นหรือตาถึง

ล่าสุดนั่งรถมหาวิทยาลัยไปทัศนศึกษาที่กทม. ขากลับแวะซื้อของที่ตลาดน้ำดอนหวาย ส่วนใหญ่ก็เป็นอาหารสด อาหารแห้ง อาหารที่กำลังปรุงสดๆ มีทั้งอาหารคาวหวานสารพัด มีนักท่องเที่ยวไปเดินชื้อหากันจำนวนมาก ที่น่าสนใจก็คือขายพันธ์ไม้ ไม่ว่าเป็นกล้วยไม้ ไม้ดอก ไม้สมุนไพร และก่อนขึ้นรถกลับบริเวณที่ใกล้ๆ กันมีการขายพรรณไม้สมุนไพรชนิดหนึ่งคือมะรุมที่ เพิ่งเป็นข่าวไม่นานมานี้ว่าเป็นไม้มหัศจรรย์ ที่ใช้ในการป้องกันรักษาโรคสำคัญได้ ตั้งแต่ขับไขมันในเส้นเลือด ในตับ ไต และโรคอื่นๆ อีกมาก รวมไปถึงโรคเอดส์ ทำให้มีผู้สนใจซื้อตอนแรกๆ ก็ต้นละ 20 บาท แต่พอรถกำลังจะเคลื่อนออก ไปก็ลดเหลือต้นละ 10 บาทและสุดท้ายเป็น 3 ต้น 20 บาท

จากที่เล่ามาเลยเป็นข้อคิดว่าถ้ามีเงินน้อยก็ตัดสินใจซื้อให้ช้าที่สุด แล้วจะได้ราคาถูก ใจเย็นๆ ให้ผู้อื่นซื้อไปก่อน ย่อมซื้อในราคาถูกกว่าแน่นอน