หน้าเว็บ

วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

การเผาไหม้ที่เกิดได้เอง

การเผาไหม้ที่เกิดเอง (spontaneous combustion) คือการติดไฟของสารที่รวมตัวกัน ที่ทำให้ความร้อนภายในก่อตัวขึ้นอันเกิดจากการออกซิเดชั่น (oxidation: กระบวนการที่โดยทั่วไปเป็นปฏิกิริยาที่สูญเสียอิเลคตรอนไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อออกซิเจนรวมกับสารหนึ่งใด หรือเมื่อนำไฮโดรเจนสารออกจากสารประกอบ) เพราะว่าความร้อนจากออกซิเดชั่นที่เกิดขึ้นไม่อาจกระจายไปยังอากาศที่อยู่ โดยรอบ อุณหภูมิของสารก็เลยสูงขึ้นจนสารนั้นเข้าถึงจุดติดไฟและลุกไหม้มีเปลวไฟ



ในบันทึกภาษาจีนที่เขียนขึ้น 290 ก่อนคริสตศักราชได้กล่าวถึงปรากฏการณ์นี้ในคำอธิบายการติดไฟของผ้าที่เก็บ น้ำมันไว้ ส่วนในทางตะวันตกครั้งแรกที่ทราบกันของการเกิดเผาไหม้ได้เองโดย J.P.F Duhamel ในปี 1757 เมื่อเขาอภิปรายถึงการเกิดอัคคีภัยครังใหญ่ อันเกิดจากของชั้นของผ้าใบเรือที่ชุ่มน้ำมันซ้อนกัน กลางแสงอาทิตย์เดือนกรกฏาคม ก่อนที่การเผาไหม้ได้เองเป็นที่ทราบกันนั้น การเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวทุกครั้งเป็นผลการกระทำของผูู้ลอบวางเพลิง

การเกิดเพลิงไหม้บ่อยครั้งที่หาสาเหตุที่แท้จริงได้ไม่ชัดเจน เป็นไปได้ว่าเกิดการเผาไหม้ได้เองดังที่กล่าวมาแล้วเป็นสาเหตุหนึ่ง โดยเฉพาะในวันที่อากาศร้อนจัด พึงหลีกเลี่ยงวัสดุไวไฟที่กองรวมกันและหากมีสารเหลวที่เป็นเชื้อเพลิงหมกตัว อยู่ด้วยก็ยิ่งทำให้เกิดการติดไฟได้ ความจริงการติดไฟได้เองยังมีสาเหตุอื่นๆ เช่นการเกิดไฟไหม้ป่า ที่บางครั้งแสงแดดผ่านหยดน้ำที่ทำหน้าที่เป็นเลนซ์รวมแสงไปยังเศษใบไม้หรือ ซากต้นไม้แห้งก็ทำให้ติดไฟได้ การที่ลมพัดอย่างต่อเนื่องก็ทำให้กิ่งไม้ขัดสีกันเองเกิดความร้อนก็อาจทำให้ ลุกเป็นไฟได้เช่นกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น