จากการสำรวจพบว่าหลายมหาวิทยาลัยมีนักเรียนสมัครเข้าศึกษาในสาขาวิชาเกษตรน้อยลง ในบางมหาวิทยาลัยมีนักษาสมัครน้อยมากจนต้องหยุดเลิกโปรแกรมวิชาสาขาเกษตรกันไปก็มี ทั้งๆที่ประเทศของเราเป็นประเทศเกษตรกรรม และอาชีพเกษตรกรก็มีมาช้านานกันเป็นส่วนใหญ่ของประเทศก็ว่าได้ แต่เกษตรกรยังยากจนกันเป็นส่วนใหญ่มีรายได้น้อยกว่าเมื่อเทียบกับอาชีพอื่นๆ และยิ่งซ้ำร้ายหากทำเกษตรไม่ได้ผล เช่นชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน ปีไหนฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาลหรือ แห้งแล้ง น้ำท่วม เกิดศัตรูพืชระบาด ก็ทำให้เกษตรกรขาดทุน เป็นหนี้สินได้
ด้วยเหตุดังกล่าวแล้วที่ทำให้ผู้มีอาชีพเกษตรกรเดิมก็ไม่อยากให้ลูกต้องมาทำอาชีพเหมือนพ่อแม่เพราะรู้สึกลำบากรายได้น้อยก็สนับสนุนให้ลูกเลื่อกเรียนอย่างอื่น เมื่อเข้าโรงเรียนครูที่มาสอนก็คงได้รับรู้มาเช่นเดียวกันก็ไม่ให้ความสำคัญกับการสอนเกษตรเท่าที่ควร ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ยิ่งทำให้นักเรียนไม่ชอบเรียนเข้าไปอีกเมื่อเข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งยังคงดำรงอยู่แม้ในปัจจุบัน ซึ่งจริงๆแล้วสถานะการณ์ได้เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น การเกษตรพัฒนาขึ้นเกษตรกรขายผลผลิตได้มากขึ้นในราคาที่เหมาะสม และได้กำไร หรือมีกระบวนการเช่นการประกันราคาที่ช่วยเกษตรกรได้มากขึ้น
อาชีพเกษตรกรบางอย่างส่วนใหญ่ยังได้กำไร เช่นการทำสวนยาง สวนปาล์ม แม้การทำนาก็อาจได้กำไร ยิ่งถ้าทำได้มากกว่า1 ครั้งต่อปีก็มีกำไรได้มากขึ้น หากยิ่งได้เรียนทางการเกษตรมาก็น่าจะทำได้ดีขึ้นกว่าเดิม เห็นแนวทางที่จะประกอบเป็นอาชีพได้โดยไม่ขาดทุนมีความมั่นใจและมั่นคงขึ้น หรืออย่างน้อยที่สุดการทำเกษตรกรรมก็ได้มีผลผลิตไว้กินไว้ใช้ช่วยประหยัดเงิน บางคนถึงขนาดพึ่งตัวเองได้จากการทำสวนผสมผสานรวมทั้งการเลี้ยงสัตว์บางประเภท โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่นำแนวพระราชดำริเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ได้อย่างประสบผลสำเร็จจำนวนมาก ในอนาคตเป็นไปได้ว่าจะมีการหวนคืนมาเรียนเกษตรมากขึ้น และจะเป็นอาชีพที่มีความั่นคงกว่าที่เป็นอยู้่แน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น