การเล่าเรื่องขำ บางคนมีทักษะในการเล่าให้คนอื่นขำได้ง่าย และบางคนเล่าเรื่องเดียวกันกันแต่ไม่ค่อยมีคนขำ แต่บางเรื่องไม่ว่าคนเล่าจะเป็นอย่างไรก็ขำได้ทั้งนั้น เรื่องต่อไปนี้ก็มีแหล่งที่มาจากขำขันบนเปลือกท็อปฟี่เช่นกัน ชอบเรื่องไหนลองเอาไปเล่าดูนะครับ
เรื่องที่1 ห้ามคนรบกวน
คณะทัวจากบ้านนอกมาแวะพักโรงแรมทันสมัย เมื่อต่างเข้าห้องพักกันแล้ว ไกด์ผู้ดูแลก็โทรขึ้นไปถามว่ามีปัญหาอะไร หนุ่มบ้านนอกที่พักในห้องก็ตอบไปว่า แหมดีใจจังกำลังอยากถามอยู่พอดีว่า ห้องพักมีประตู 3 บาน บานแรกเป็นประตูห้องน้ำ อีกบานเป็นประตูตู้เสื้อผ้า และอีกบานไม่ทราบประตูอะไร ไม่กล้าเปิดเขียนติดไว้ว่า …ห้ามรบกวน
เรื่องที่2 แปลว่าอะไร
นายสุมิตรไปเรียนต่ออะเมริกา วันหนึ่งด้วยอารมณ์สุนทรีจึงไปสัก เลือกตัวอักษรภาพภาษาจีนสักที่ข้างแก้ม เพื่อนชาวต่างประเทศที่เรียนด้วยกันต่างก็ชื่นชมลายสักของเขา และก็เอาไปอวดเพื่อนชายจีน แต่เพื่อนชาวจีนกลับหัวเราะแบบขำกลิ้ง เพื่อนชาวจีนบอกว่า ที่เขาสักไว้นั้นมันแปลว่าหม้อหุงข้าว ฮา ฮา ฮ่า
เรื่องที่3 ใครซวย
ไพรกำลังจะดื่มเบียร์แบบซังกะตาย ก็มีนักเลงดีมาแย่งเบียร์ไปดื่มจนหมด ไพรก็รำพันด้วยเสียงสะอื่้นว่า ขับรถ รถก็ถูกชนเสียยับเยิน ไปทำงานสายแค่ 10 นาทีก็ถูกไล่ออก กลับบ้านเมียก็ขอเลิกแล้วหนีไปอีก อยากจะนั่งดื่มเบียร์ใส่ยาพิษจบชีวิตลาโลกก็โดนแย่งไปเสียอีก ฮื้อๆ…
เรื่องที่4 เรื่องไม่ใช่ของผม
ครูใส่รองเท้าให้เด็กๆ ก่อนพาไปกินข้าว เมื่อใส่รองเท้าที่แสนคับให้เด็กชายเอก ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ดช.เอกจึงบอกครูว่าจริงแล้วไม่ใช่รองเท้าของผม ครูก็รีถอดออกด้วยความยากลำบากเมื่อใกล้เสร็จ ดช.เอกก็พูดขึ้นอีกว่า มันเป็นรองเท้าของน้องผมครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น