ได้ไปร่วมงานลีลาศที่ใหญ่ที่สุดงานหนึ่ง ก็ทำให้ทราบว่าการจัดงานแต่ละครั้งนั้นต้องอาศัยความร่วมแรงร่วมใจจากหลายฝ่าย ทั้งนักศึกษาอาจารย์เจ้าหน้าที่ ตั้งแต่การจัดเวทีการตกแต่ง การเลือกดนตรีเครื่องเสียง และแสงสี การแสดง และโชว์ อาหารจัดเลี้ยง และองค์ประกอบอื่นๆ ที่ไม่อาจกล่าวได้หมด ก็เพื่อที่จะให้ผู้มาร่วมงานประทับใจ และได้รับความสนุกสนาน ซึ่งแน่นอนว่าผู้จัดก็มีการเตรียมการเป็นอย่างดีเป็นเวลานาน เรื่องขาดทุกคงไม่มี เพียงแต่จะได้กำไรมากน้อยเท่านั้น ก็เป็นแบบอย่างที่ดีในการบริหารจัดการ ที่สามารถทำได้อย่างเป็นรูปธรรม แต่ก็ต้องใช้ทั้งความรู้และความสามารถที่เรียนมา
ไฮไลท์ของงานคือการลีลาศ ดูแล้วนักเต้นก็คุ้นหน้าคุ้นตากันดี เริ่มต้นด้วยรำวง และเพลงเต้นรำตามจังหวะต่างๆ นักเต้นชำนาญก็วาดลวดลายออกสเต็บกันเต็มที่ ทำเอาผู้พอเป็นเต้นรำไม่กล้าออกไปเต้นบ้างก็มี การออกเต้นรำจะไม่ค่อยเห็นผู้ชายเต้นด้วยกัน แต่ผู้หญิงออกไปเต้นด้วยกันก็มีหลายคู่ ผุ้เขียนไม่ได้อยู่จนงานเลิกก็ไม่รู้ว่ามีการเต้นที่ไม่มีสเต็บแบบดิ้นหรือไม่ ถ้ามีชายๆ คงจะออกไปดิ้นกันเยอะ สำหรับผู้หาคู่ไม่ได้หรือออกสเต็บยังไม่ถูก
ความจริงการลีลาศนี้ขึ้นอยู่กับการฝึก มีการลงเรียนเป็นรายวิชาเหมือนกับกิจกรรมเข้าจังหวะ บางคนก็ฝึกเป็นเร็ว บางคนก็ช้าขึ้นกับการฝึก แม้จะเรียนจนเต้นรำเป็นแต่ให้สวยงามด้วยแล้วคงฝึกกันยากเหมือนกัน แต่ก็ใช่ว่าจะฝึกกันได้ทุกคน คนที่เต้นรำเก่งๆ ถ้าไม่ฝึกตั้งแต่เด็กก็ต้องมีพรสวรรค์อยู่บ้างเหมือนกัน เพราะมีทฤษฎี พหุปัญญา (multiple intelligence) บ่งให้ทราบว่าคนที่ออกท่าทางเต้นรำ หรือกิจกรรมเข้าจังหวะเก่งก็เป็นความฉลาดอย่างหนึ่ง ถ้าไม่ชอบไม่รักจริงๆ คงเต้นให้สวยงามน่าดูยาก การเต้นรำมีการประกวดกันเป็นกีฬาอย่างหนึ่ง นักเต้นเท้าไฟทั้งหลายทราบกันดีว่ามีการประกวดกันที่ไหนบ้าง
การเต้นรำมีประโยชน์สำหรับคนฝึกให้รู้จังหวะการเต้น มีระเบียบชัดเจนแต่ละจังหวะ อาจขยายต่อไปในการดำเนินชีวิตให้มีระบบ มีจังหวะ รู้จักดัดแปลง แต่ที่แน่ๆ เป็นการออกกำลังกายได้ดีเหมือนกับที่มีเต้นแอโรบิกกัน ซึ่งมีลักษณะคล้ายกัน แต่การลีลาศต่างกันตรงที่ต้องมีคู่เต้นต่างเพศกัน ก็อาศัยการเต้นรำนี่แหละสร้างความสนิทสนมและเป็นคู่รักกันในที่สุดก็มี
ดูจากในฟลอร์มีทั้งคนรู้จัก เพื่อน ลูกศิษย์ รวมทั้งผู้สูงอายุบางคู่ก็ดูน่ารักดีจำได้ว่านักศึกษาเรานี่เองที่ลงเรียนวิชาลีลาศ แต่พัฒนาฝีเท้าจนเข้าขั้นมืออาชีพ บอกได้คำเดียวว่าผู้สอนก็น่าจะสู้ไม่ได้แล้ว บางคนก็ไปแอบเรียนลีลาศไว้ก็ได้มาออกงานจริงก็คราวนี้ ถ้าหากว่ามีชมรมลีลาศในมหาวิทยาลัยสำหรับผู้สนใจน่าจะมีผู้ให้ความสนใจจำนวนมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น