การจัดการความรู้ในสถาบันการศึกษา

ความรู้เป็นสิ่งสำคัญ ดังนั้นการจัดการเรียนการสอนในสถานศึกษา ก็เป็นระบบการจัดการความรู้ที่เก่าแก่ที่สุด มีกลไกในการถ่ายทอดความรู้ และความรู้ในการฝึกทักษะต่างๆ ที่จำเป็นในการดำรงชีวิตและการทำงาน และกิจการต่างๆ แต่ดูเหมือนว่าระบบการจัดการความทางการศึกษาที่ผ่านมานั้น จะแตกต่างกับการจัดการความรู้ที่เป็นกระแสสังคมอยู่ในขณะนี้เหมือนเป็นสิ่งจำเป็นที่เสริมเข้ามาในกระบวนการทำงาน โดยกำหนดการจัดการความรู้เริ่มที่การทำงานจริงๆ ทำอย่างไรให้ได้ประสิทธิภาพประสิทธิผล มุ่งเน้นไปที่เป้าหมาย ทำอย่างไรให้ไปให้ถึงเป้าหมาย หรือบรรลุผลในการดำเนินการตามที่กำหนด


ความรู้อย่างเดียวกันอาจเหมาะกับที่หนึ่งแต่ไม่เหมาะอีกที่หนึ่งเนื่องจากบริบทต่างๆไม่เหมือนกัน จึงต้องมีการปรับปรุงความรู้ดังกล่าวให้เหมาะสม ดังนั้นเป้าหมายของการจัดการความรู้ต้องการให้กลุ่มคนที่เกี่ยวข้องได้มาจัดการความรู้ร่วมกัน ปรับปรุงความรู้ร่วมกัน ให้เป็นชุดความรู้ของตนเองเพื่องานของตนเองและงานที่จะเข้าสู่เป้าหมายเดียวกัน นอกจากนี้แล้วยังต้องสร้างความรู้ขึ้นมาเพื่อนำไปปรับปรุงความรู้ที่มีอยู่เดิม นั่นเป็นเหตุผลว่าต้องมีกลุ่มบุคคลที่ส่งเสริมสนับสนุนอำนวยความสะดวก และกลุ่มบุคคลที่ร่วมกันสร้างสรรผลงานที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของควาามรู้ สำหรับนำมาแลกเปลี่ยน แบ่งบันและยกระดับความรู้ เพื่อสร้างเสริมภูมิปัญญาให้ยิ่งๆขึ้นไปเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงที่นับวันจะไม่เหมือนที่เคยเป็น

การสร้างความรู้นำมาสู่การสร้างนวัตกรรม นวัตกรรมจึงเป็นอะไรก็ได้ที่ทำให้มีการปรับปรุง คิดทำขึ้นและสร้างขึ้นมาใหม่เพื่อให้เกิดมูลค่าเพิ่ม ที่จะทำให้งานประสบผลสำเร็จและก่อให้เกิดความภาคภูมิใจ นวัตกรรมนำไปสู่การคิดวิธีเลศให้ผลการกระทำ การปฏิบัติที่เป็นเลิศได้ผลดีเยี่ยม (best practice) นั่นเอง