อายุของคนเราโดยทั่วไปจะมีช่วงอายุไม่เกิน 100 ปีส่วนใหญ่จะตายก่อน 100 ปี จะมีพิเศษ เช่นปู่เย็นที่เพชรบุรี หรือที่มีอยู่ทั่วโลกที่เกิด 100 ปีที่มีชีวิตอยู่ไม่มากนัก ถือว่าเป็นข้อยกเว้น
ตามเชื่อของชาวพุทธจะอายุสั้นอายุยืนก็แล้วแต่กรรมหรือผลการกระทำ ถ้ากระทำดีในทางที่ถูกที่ควรก็จะส่งผลให้ร่างกายและจิตใจดีทำให้มีอายุยืนยาวขึ้น ดังที่เรียกว่าอายุมั่นขวัญยืน ในข้อนี้ก็ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติตัว พัฒนาตัวเอง ในทางที่ตัดรอนสิ่งที่ทำให้อายุสั้นทั้งหลาย และเพิ่มสิ่งที่ทำให้อายุยืนเป็นไปตามหลักการทางวิทยาศาสตร์ และความเชื่ออีกอย่างหนึ่งคือความเชื่อเรื่องวิบากกรรมจากชาติปางก่อนตั้งแต่ก่อนที่จะเกิดมาเป็นตัวเป็นตนจากผลการกระทำของใครก็แล้วแต่ ที่จะส่งผลมาในปัจจุบัน และจะส่งต่อไปในอนาคต เช่นการตายจากอุบัติเหตุ ภัยธรรมชาติ ตายจากโรคหายาก เป็นต้น
ส่วนความเชื่อในศาสนาอื่นๆ โดยเฉพาะในโลกตะวันตกก็บอกว่าประเจ้ากำหนดมาแล้ว เป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้าที่จะให้ศึกษาค้นหาค้นพบสิ่งต่างๆ ตามที่พระเจ้าสร้างมา จึงทำให้การศึกษาเจริญรุ่งเรือง ตอนแรกๆ ก็เฉพาะคนชั้นสูงต่อมาก็ขยายต่อไปยังชนชั้นอื่นๆ อย่างกว้างขวาง จึงไม่เป็นที่น่าประหลาดใจที่คนผิวขาวจะอายุยืนกว่าคนผิวสีในภาพรวม ทั้งนี้เพราะได้เรียนรู้สุขศึกษา มากกว่าและให้ความสำคัญต่อการรักษาสุขภาพตนเอง ดังนั้นจึงสรุปว่าคนส่วนใหญ่ไม่ได้ตายเพราะโรคแต่เพียงอย่างเดียว แต่ตายเพราะไม่รู้ หรือที่เรียกว่าตายเพราะความโง่เขลา
โดยภาพรวมแล้วการที่จะอายุยืนหรือสั้นขึ้นอยู่กับการให้การศึกษาด้านสุขภาพอนามัยอย่างถูกต้อง ประเทศที่เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดแม้ว่าจะไม่ใช่คนผิวขาวแต่ก็อายุยืนขึ้นมากคือประเทศญี่ปุ่นและสิงคโปร์ที่ช่วงอายุขัยยืนยาวขึ้น เข้าทำนองในลักษณะที่ว่าแม้ว่าจะเคยมีกรรมวิบากกรรมไม่ดี แต่ถ้าสร้างกรรมใหม่ที่ดียิ่งกว่าก็สามารถจะเปลี่ยนกรรมหรือวิบากกรรมได้ องค์คุลีมารยังบรรลุธรรมได้ก็เพราะเหตุนี้ ลักษณะทางพันธุกรรมที่ไม่ดีก็สามารถที่จะจำกัด หรือพัฒนาให้ดีขึ้นได้ ซึ่งก็ไม่ได้ขัดกับหลักศาสนาใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น