ได้อ่านบทความว่าสังคมไทยมีอำนาจเป็นสองขั้ว คืออำนาจเก่า และอำนาจใหม่ ซึ่งดูเหมือนว่าจะขัดแย้งกัน หรือแย่งชิงอำนาจกัน ต่างก็ชี้ให้เห็นถึงความไม่ดีของแต่ละฝ่าย อำนาจเก่าล้าหลัง อำนาจใหม่ก็ทำให้ศิลธรรมเสื่อมและทำลายสังคมในที่สุด ในสังคมที่จะสมานฉันกันได้นั้นจะต้องสร้างความยุติธรรมให้เกิดขึ้นในสังคม และที่สำคัญที่สุดในสังคมประชาธิปไตยก็คือคนที่มีคุณภาพ ต้องสร้างคนให้มีคุณภาพ แล้วเราจะไม่เห็นภาพว่า กลุ่มใดหลงผิด กลุ่มใดถูกซื้อได้ กลุ่มใดที่เชื่อตามอุดมการณ์ตามความเห็นของตนเองแล้วก่อให้เกิดความแตกแยก ไม่เคารพ กฏกติกากัน
การจะสร้างความยุติธรรมให้ปรากฏ ไม่ใช่เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์แอบแฝงที่ทำให้คนส่วนใหญ่คิดว่าคนส่วนใหญ่ได้ประโยชน์หรือรากหญ้าได้ประโยชน์แต่แท้ที่จริงแล้ว มีคนเพียงไม่กี่กลุ่มที่ได้ผลประโยชน์ที่แท้จริง แต่คนจนคนที่มีความเป็นอยู่แร้นแค้นก็ได้น้ำหล่อเลี่ยงมาเพียงชั่วครั้งชั่วคราวยังไม่เห็นว่าจะทำให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีอย่างยั่งยืนได้อย่างไร ไม่ได้สร้างการศึกษาที่ดีให้กับคนส่วนใหญ่ แต่สร้างสิ่งที่ทำให้คนเข้าใจผิดทำสิ่งที่ผิดให้เป็นถูก สังคมเราเลยเกิดปัญหาไม่สิ้นสุด บางคนอาจไม่รู้ตัวว่าแท้จริงแล้วตัวเองถูกกดขี่ขูดรีด แต่ก็ยังไปนิยมยกย่องว่าเป็นคนดี เพราะสามารถที่จะให้คุณให้โทษกับพวกเข้าได้โดยไม่คำนึงถึง ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ไม่คำนึงถึงศิลธรรมและความถูกต้องที่จะเป็นแบบอย่างต่อไป
ถ้าสังคมเรายังเป็นแบบนี้ไม่ได้ชี้ทางที่ถูกต้อง ไม่ได้ชี้ให้เห็นว่าวินัยเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ได้ชี้ให้เห็นว่าความซื่อสัตย์เป็นสิ่งสำคัญ ปัญหาของสังคมก็ยากที่จะแก้ไข ปัญหาทำลายสิ่งแวดล้อมก็ยากที่จะแก้ไข ปัญหาสุขภาพอนามัย และคุณภาพที่ดีขึ้นก็ยากที่จะแก้ไข เมื่อคนส่วนใหญ่ยอมรับได้สิ่งที่ไม่ถูก หรือทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องได้ แล้วจะไปสอนลูกหลานได้อย่างไรว่าให้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง ฉะนั้นผลที่ตามมาเราจึงเห็นว่าปัญหาจราจรของเราสูงอยู่ในอันดับต้นๆ ของโลก ปัญหาอาชญากรรมก็อยู่เป็นอันดับ 3 ของโลกรองจากประในอัฟริกาอีก 2 ประเทศเท่านั้น ท่านยอมรับได้หรือไม่ว่า ประเทศของเรามีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพสิน จะเป็นห่วงลูกหลานหรือไม่เมื่อไปไหนแต่เพียงลำพัง จะเป็นห่วงคนรอบข้างหรือไม่ว่าจะประสบอุบัติ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
ไม่ว่าอำนาจเก่าหรืออำนาจใหม่ก็มีคุนูประการต่อประเทศ และไม่ว่าอำนาจเก่าหรืออำนาจใหม่ก็มีสิ่งบกพร่อง มีสิ่งผิดพลาดที่จะต้องแก้ไขปรับปรุงทำสิ่งผิดให้ถูก ไม่ใช่ต่างก็ซ้ำเติมประเทศให้แย่ลงไป ไม่ใช่เป็นเรื่องของคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นเรื่องของทุกคนที่มีความรู้ความสามารถที่จะต้องระดมความคิดช่วยกันแก้ไขปัญหาต่างๆ อย่างจะนิ่งเฉยไม่ได้ อะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการอยู่รอด และสร้างความมั่นคงให้กับประเทศ บางประเทศเคารพผู้อาวุโสคงจะได้แก่อำนาจเก่า ที่เป็นผู้สร้างชาติ สร้างความเจริญให้ประเทศเป็นอย่างสูง เช่นประเทศญี่ปุ่น และหลายประเทศในยุโรป ซึ่งประสานเกื้อหนุนกันระหว่างคนเก่าคนใหม่ ไม่ได้แยกเป็นอำนาจเก่าหรือใหม่ แต่เป็นอำนาจที่ถูกต้องไม่เอารัดเอาเปรียบ แต่ใช้คุณธรรม เป็นหลักนายทุนที่มีคุณธรรมก็มีมาก ให้ประโยชน์ต่อสังคมมากมาย คืนกลับให้กับสังคมมากกว่าที่ได้รับมากมายก็มีอยู่ให้เห็น ผู้เขียนอยากจะยืมคำของท่านพุทธทาษที่ว่า ถ้าศิลธรรมไม่กลับมาโลกาจะวินาศ และท่านคาร์เนกี ที่ว่า บุคคลจะตายไปอย่างไร้เกียรติ ถ้ายังมีสมบัติพัศถานเหลืออยู่ โดยไม่ทำให้เกิดประโยชน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น