สำหรับผู้ที่อาศัยอยู่ในแถบเชิงเขามหาชัยนั้น คงจะเคยเห็นนกมากมายหลายพันธ์บินขวักไขว่ มีทั้งแบบบินเดี่ยว บินคู่ และบินเป็นฝูง บ้างก็ส่งเสียงร้องกันตามประสานก แต่นกพูดไม่ได้คงต้องใช้เสียงสื่อสารกัน แม้เป็นเสียงนกชนิดเดียวกันก็มีเสียงต่ำเสียงสูงและทิ้งช่วงต่างๆ กัน และที่น่าสนใจก็คือ ที่บินกันมาเป็นฝูงๆไม่ว่าฝูงเล็กฝูงใหญ่ ไม่เคยเห็นชนกันแล้วตกจากฟ้าควงสว่านสู่พื้นให้เห็นเลย แสดงว่าส่งสัญญาณกันดี (ทำให้นึกถึงฝูงปลาใต้ทะเลที่เคยไปดู นับร้อยนับพันเป็นฝูงก็ไม่เห็นว่าจะว่ายชนกัน ไม่รู้ว่าส่งสัญญาณกันอย่างไร ผู้เขียนค่อยนำมาเล่าอีกที)
นกที่มาปรากฏให้เห็น บริเวณบ้านพักตามพุ่มไม้ต้นไม้เตี้ยๆ มักเป็นนกขนาดเล็กได้แก่นกกระจิบที่ชื่อเช่นนี้คงร้องจิบๆ นกกระจอกนั้นเห็นอยู่ทั่วไปคนไม่ค่อยทำร้ายเลยคุ้นเคยกับคนพอควรเข้าไปใกล้ระยะ 1 เมตรยังไม่บินหนีเลย นกขมิ่นสีปีกและลำตัวมีสีเหลืองออกสีขมิ้นสมชื่อ ส่วนนกเสียบไส้เป็นนกตัวเล็กที่สุดก็ว่าได้ นกเล็กๆ เหล่านี้ก็มาหาอาหารตามพุ่มไม้ จากเกษรดอกไม้ กินดอกไม้บางชนิด เช่นดอกโมก จะมีนกขนาดใหญ่ขึ้นบ้างก็คือนกกะปูด ที่มีตาสีแดงลำปีสีน้ำตาล แผงคอ หางหน้าอกสีดำแกมน้ำเงิน บางทีก็เห็นมาตัวเดียว บางครั้งก็มาเป็นคู่คงเหงาเลยชวนกันมาบ้าง
นกที่เห็นตามพื้นถนน ตามสายไฟฟ้า และต้นไม้โตขนาดปานกลาง ก็มีนกเขาเล็ก นกเขาใหญ่ นกกรงหัวจุก เฉพาะนกเขา ตอนกลางวัน หรือตอนเย็นๆ ใกล้ค่ำ ก็มาขันตอบโต้กันไปมาอยู่ตลอดเวลาอยู่บริเวณต้นไม้หลังอาคารเกษตรที่ขนานไปกับสระเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแต่ผู้เขียนไม่ทราบว่าเสียงนกเขาเล็กนกเขาใหญ่ ที่เห็นเป็นครั้งคราวก็มีนกพิราบ นกกางเขนบ้านตัวสีดำมีแถบขาวแซมมักมาเป็นคู่ๆ ไม่ทิ้งกัน ดังรูป
นกขนาดใหญ่ขึ้นที่พบเจอบ่อยคือนกกระยางขาว แต่ไม่ได้ขาวทั้งตัวมีแถบสีเหลืองหรือน้ำตาลอ่อนแซมที่ลำตัวเป็นนกที่สง่าพอควรเวลาบินรู้สึกหนักแน่นเหมือนกับเครื่องบินเจ็ต747 มักมาหากินตามหนองน้ำบริเวณตึกเกษตรและสนามกีฬา เช่นเดียวกับนกกะบูดดังรูป
สำหรับนกที่ค่อนข้างบินสูงก็มีนกเอี้ยงไปกันเป็นฝูงเป็นระเบียบดี แต่นกแอ่นบินไม่ค่อยเป็นระบบไม่พร้อมเพียงกัน แต่บินเร็วปักหัวลง เชิดหัวขึ้่นกระทันหัน ขยับปีกเร็วถ้านับดู 1 วินาทีขยับปีกเกือบ 10 ครั้ง นกแอ่นมีอยู่มากพอควรจนมีคนเริ่มสร้างคอนโดให้นกอาศัยอยู่เพราะจะได้เก็บรังไปขายกัน ในมหาวิทยาลัยเราก็มีที่อยู่ของนกแอ่นหลายที่ก็สังเกตดูพอใกล้ค่ำแล้วบินไปมาแถวไหนมากก็อยู่บริเวณนั้นแหละ มีนกเล็กอีกชนิดบินสูงและเร็วเหมือนกันคล้ายๆ นกแอ่นแต่ตัวเล็กกว่ามาก มักเกาะอยู่กับแขนงกิงไม้ที่ตายบางครั้งก็ดูไม่ออก เห็นแต่สีดำเล็กเรียวปากแหลม ชาวบ้านเรียกกันว่านกแคต เพราะร้องเสียงแค๊ตๆ
มีนกอีกชนิดหนึ่งที่มาอยู่แคมปัสของเราก็คือนกดุเหว่า ซึ่งได้ยินเสียงอยู่บ้างแต่ไม่เค่อยเห็นตัวจริงสักที มีนกหลายชนิดที่ผู้เขียนเห็นแล้วไม่รู้จัก เช่นนกที่คล้ายนกกางเขน สีดำมีสีขาวแซมเหมือนกันแต่ตัวเล็กเรียวกว่า เป็นต้น การที่นกมาอยู่ในมหาวิทยาลัยมากนั้นเป็นเพราะมีแหล่งอาหารไม่ไกล เสียดายที่สภาพป่าในมหาวิทยาลัยเหลือน้อยลงทุกที ทำให้หาแหล่งดูนกได้ยาก จะมีอยู่ก็บริเวณที่ติดเชิงเขาและที่มีแหล่งน้ำและป่ารกๆบ้างไม่กี่แห่งแล้ว อีกประการที่นกจะคงมาอยู่ให้เราชมเชยก็คือการที่เราไม่ไปทำร้ายทำลายมัน ทำให้นกรู้สึกปลอดภัย ผู้เขียนอยากให้บริเวณมหาวิทยาลัยและใกล้เคียงเป็นเขตปลอดการจับนกไม่ว่ากรณีใดๆ เพราะบางครั้งยังเจอนักต่อนกจะเอานกไปเพื่อจุดประสงค์อะไรก็แล้วแต่ เป็นการทำลายขวัญนกจะไม่กล้ามาให้เห็นเพราะกลัวโดนจับ ต่อไปไม่แน่มหาวิทยาลัยของเราอาจจะเป็นแหล่งดูนกที่สำคัญที่มีคนมาดูกันมาก เป็นแหล่งท่องเที่ยวในอนาคตก็ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น