เมื่อเวลานักข่าวไปสัมภาษณ์ใครต่อใครนั้น จะต้องมีการบันทึกเสียงการสัมภาษณ์นั้นไว้ และมาเปิดฟังทีหลังอีกที ระบับการบันทึกเสียงดังกล่าวนั้นเคยใช้เทปเสียงในการบันทึกและมีส่วนเปิดฟังเทปเสียงที่บันทึกไว้ จะเห็นว่ามีส่วนเคลื่อนไหวคือม้วนเทปและต้องมีมอเตอร์ในการขับเคลื่อนเดิมเรียกว่าเป็นระบบแอนะล็อก ส่วนการบันทึกเสียงในระบบดิจิทัลนั้น ไม่มีส่วนเคลื่อนไหวเหล่านี้การบันทึกเสียงต้องเปลี่ยนเสียงให้อยู่ในรูปของสัญญาณรหัสเลขฐานสองแล้วเก็บไว้ในหน่วยความจำ เมื่อฟังเสียงก็นำสัญญาณนั้นมาแปลงกลับเป็นสัญญาณเสียงออกทางลำโพงเสียง อย่างไรก็ตามในการบันทึกเสียงต้องมีไมโครโฟนในการเปลี่ยนเสียงซึ่งเป็นสัญญาณแอนะล็อกให้เป็นสัญญาณไฟฟ้าของเสียงและเปลี่ยนสัญญาณไฟฟ้าของเสียงเป็นสัญญาณดิจิทัลอีกครั้งหนึ่ง
จะเห็นว่าการบันทึกเสียงในระบบดิจิทัลมีข้อดีหลายประการคือ ประหยัดในการใช้พลังงานในการบันทึกเสียงที่ใช้พลังงานเท่ากันแล้วการบันทึกเสียงในระบบดิจิทัลจะบันทึกได้นานกว่ามาก อายุการใช้งานน่าจะได้นานกว่าแบบใช้ม้วนเทปและมีขนาดเล็กเก็บได้ง่ายกว่าที่เก็บอยู่ในรูปของเมมโมรีสติก หรือที่เราเรียกว่าทัมพ์ไดร์ฟ ข้อดีอีกประการคือขนาดเล็กไม่เมื่อยมือเมื่อต้องถือสัมภาษณ์นานๆ แต่ก็มีข้อเสียเหมือนกันที่อาจมีคนนำไปใช้ในการแอบบันทึกเสียงในสิ่งที่ผู้พูดไม่ต้องการก็ได้
ตอนที่เครื่องบันทึกเสียงระบบดิจิทัลนำออกมาจำหน่ายในครั้งแรกนั้นราคาสูงมาก แต่ปัจจุบันราคาถูกซื้อหาได้ทั่วไปจะแพงขึ้นบ้างก็ขึ้นกับคุณภาพการบันทึกเสียง และการออกแบบที่สวยงามการใช้ที่สะดวกสำหรับผู้ที่สนใจอยากทำขึ้นเองมีอุปกรณ์ขายเป็นชุดคิตไม่เกิน 500 บาทก็ได้เครื่องอัดเล่นเสียงดิจิทัลได้ประมาณ20 นาที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น