การจัดการศึกษาในแต่ละประเทศส่งผลให้เกิดสภาพที่ดำรงอยู่ในปัจจุบัน การเกิดวิกฤติต่างๆในประเทศไทยรวมทั้งวิกฤติทางการศึกษาที่ด้อยคุณภาพในทุกระดับ ดังเราจะพบว่าเด็กอ่านหนังสือไม่ออก ผลสำฤทธิ์ทางการเรียนตกต่่ำในวิชาหลัก วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และภาษาอังกฤษ การศึกษาที่มุ่งการกวดวิชาเข้ามหาวิทยาลัยในปัจจุบันของประเทศไทย ทำให้ผู้เรียนขาดความรู้ความเข้าใจที่แท้จริง และทำให้มีส่วนขาดวินัยและคุณธรรมและจริยธรรม ส่งผลให้ผลผลิตจากมหาวิทยาลัยด้อยคุณภาพลงไปด้วย และที่ส่งผลเห็นได้ชัดอย่างหนึ่งก็คือ การเลือกเรียนด้านวิทยาศาสตร์ในมหาวิทยาลัยน้อยลงไปจนขาดแคลนอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งแน่นอนว่าถ้าปัญหานี้ยังดำรงอยู่จะส่งผลต่อการพัฒนาประเทศในอนาคตอย่างแน่นอน หากมองว่าสภาพที่ตั้ง สังคมวัฒนธรรมไม่ได้มีผลมากไปกว่าการแก้ปัญหาทางการศึกษา
หากดูแนวการพัฒนาการศึกษาของแต่ละประเทศอันเป็นทรีทเมนต์ของแต่ละประเทศ ประเทศเกาหลีแก้ปัญหาเรื่องการกวดวิชาและกลยุทธ์ใครเรียนอิเลคทรอนิกส์ไม่ต้องกเกณฑ์ทหาร ประเทศเวียตนามเน้นให้เก่งคณิตศาสตร์แล้วจะส่งผลให้เก่งด้านอื่นๆ การกวดวิชาอาจไม่มีผลเพราะเงินเดือนที่จบการศึกษาสาขาใดก็ไม่แตกต่างกัน สิงคโปร์จำต้องจัดการศึกษาให้ัคนมีคุณภาพจึงจะอยู่รอดได้ มาเลย์เซียก็มุ่งเน้นการศึกษาเป็นพิเศษดังเห็นได้จากคนที่จะมาเป็นครูจะต้องมีคุณภาพและเงินเดือนสูงกว่าการจบจากสาขาอื่น ก็ส่งผลให้คนมาเลย์เซียมีคุณภาพมากกว่า
สำหรับแนวทางปฏิรูปการศึกษาประเทศไทย แม้ว่าจะมีกฏหมายปฏิรูปการศึกษา แต่ไม่ได้เชื่อมโยงไปสู่การปฏิรูปด้านอื่นๆ ที่รวมอยู่ในการปฏิรูปการศึกษา หรือทำอย่างไรที่จะทราบว่าควรปฏิรูปอะไรก่อนหลัง และอะไรที่จะต้องทำพร้อมๆกัน ซึ่งก็ได้แต่ฝันว่าการศึกษาเราจะดีขึ้น อะไรๆที่ตามมาก็จะดีขึ้น แต่พอนึกถึงการกวดวิชา การกระจายให้โรงเรียนมีมาตรฐานเดียวกัน แล้วทำให้นึกว่าจะฝันลมๆ แล้งๆ ไปอีกนานเท่าใดที่จะให้คุณภาพการศึกษาไทยดีขึ้นหรือว่า จะแย่ลงไปและเกิดวิกฤติจนไม่สามารถต้านทานการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ก็ฝันและหวังอีกเช่นกันว่าขอให้เปลี่ยนเป็นไปในทางที่ดีก็แล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น