เมื่อได้มีโอกาสไปเยี่ยมเมืองตรัง (จว.ตรัง)อีกครั้งหนึ่ง ระหว่างที่นั่งรถก่อนจะถึงเมืองตรังก็นั่งคุยกันเล่นๆ ว่าสุราษฏร์เป็นเมืองคนดี นครเมืองพระ ตรังเป็นเมืองอะไรดี..ก็ได้ยินเสียงจากผู้ร่วมเดินทางว่า คนใจกว้าง แต่ไม่รู้ว่าที่แท้จริงเป็นอย่างไร คนตรังช่วยบอกหน่อย เมื่อเข้าตัวเมืองก็รู้สึกมีความเป็นระเบียบเรียบร้อยกว่าเมืองคอนบ้านเราก็แล้วกัน ในตัวเมืองก็ไม่ได้พลุกพล่านมากนัก สายไฟฟ้าก็ไม่รกรุงรังเพราะคงเป็นเพราะได้ใช้วิธีเดินสายเคเบิลไฟฟ้าแรงสูงไว้ใต้ดินนั่นเอง
เมื่อผ่านถนนสายบางสายก็เห็นตีเส้นสีขาวฟ้าด้านข้างเหมือนเป็นเลนพิเศษให้รถวิ่ง เมื่อสอบถามดูก็ได้ความว่าเส้นในสุดสำหรับรถจักรยานสองล้อ เลนถัดมาคงจะเป็นของรถมอเตอร์ไซต์หรือรถยนต์ ชาวตรั้งเล่าให้ฟังว่าก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าไร เพราะรถยนต์รถมอเตอร์ไซต์ไปแย่งที่รถจักรยานทำให้คนที่ใช้จักรยานอาจรู้สึกไม่ปลอดภัยและไม่สะดวก ทำให้นึกถึงถนนสายหัวอิฐไปแยกเบญจม ซึ่งก็เคยแบ่งโซนทำผนังก่ออิฐเตี้ยๆ ให้จักรยานวิ่งเหมือนกันแต่ถูกแย่งที่โดยรถยนต์และมอเตอร์ไซต์เช่นกันสุดท้ายทะลายที่กั้นกลายเป็นที่วิ่งรถยนต์มอเตอร์ไซต์ไปโดยปริยาย ทำให้นึกถึงประเทศที่เขาทำได้ผลคือประเทศญี่ปุ่น ในเมืองต่างจังหวัดที่เคยไปเยี่ยมมากเขาก็มีแบ่งเลนให้จักรยานวิ่งเช่นเดียวกันแต่อาจเป็นเพราะความเป็นระเบียบเป็นที่เป็นทางกว่ารถยนต์ไม่มาจอดเกะกะขวางทางจักรยานทำให้ยังได้เป็นเส้นทางสำหรับจักรยาน ในประเทศอื่นเช่นอเมริกาก็ทำทางจักรยานไว้ไกล้ๆ กับทางคนเดือนยกสูงขึ้นจากถนนกันถูกแย่งที่โดยรถประเภทอื่นได้
ด้วยเมืองตรั้งเป็นเมืองท่องเที่ยวทางธรรมชาติ ถ้าลอด น้ำตก ชายหาดที่สวยงาม แล้วยังมีพิพิธภัณฑ์หรืออะควอเรียมทางทะเลของมหาวิทยาลัยราชมงคลได้ข่าวว่ามีแมวน้ำด้วยขณะนี้ ไม่ได้ไปเยี่ยมก็เลยไม่มีรายละเอียด แต่ก็มีโอกาสได้แวะสวนอาหารที่มีชื่อ พนักงานเสิร์ฟสวมเสื้อที่แขนเสื้อสกรีนว่า 66/25 เป็นเอกลักษณ์ถามได้ความว่าเป็นเลขที่บ้านร้านอาหาร อาหารก็อร่อยทุกชนิด เข้าห้องน้ำห้องท่าก็สะอาดสะอ้านติดคำกลอนเตือนใจไว้ที่ห้องน้ำเสียด้วยจำไม่ได้เสียแล้ว ตอนที่มาทานอาหารตอนกลางวันที่ร้านนี้พบว่าร่มรื่นด้วยพันธ์ไม้นานาชนิด ทั้งต้นหมาก ต้นปาล์ม จันทร์ผาและ มากมายทั้งที่รู้จักและไม่รู้จักและเด่นเป็นพิเศษสำหรับคนรักปลาคาร์ปสีสดใสตัวใหญ่มากแสดงว่าน้ำในบ่อเลี้ยงใสสะอาด ทำให้ที่รับประทานอาหารเย็นได้โดยไม่ต้องติดเครื่องปรับอากาศ
สำหรับเรื่องของฝากจากเมืองตรังคงจะเป็นอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมูย่างเมืองตรังไม่เหมือนใครในเรื่องรสชาดที่อะหร่อยไปร้านอาหารแล้วมีหรือจะไม่สั่งมารับประทาน ตอนที่นั่งรับประทานกันอยู่นั้นเจ้าภาพชาวตรั้งก็เอ่ยขึ้นมาอย่างหนึ่งว่า ยังไม่มีใครทำได้สำเร็จที่จะทำให้หมูย่างเก็บไว้ได้นานโดยรสชาดไม่เสียหายหรือให้คงไว้ให้รสชาดเหมือนเดิมได้เกิน 1 วัน ก็คงจะมีคนทำวิจัยกันมากแต่คิดว่าคงไม่นานไม่พ้นความสามารถในอนาคตอันใกล้ สำหรับของฝากอื่นๆมีตั้งแต่เค็ก ขนมเปี๊ยะที่ขึ้นชื่อของฝากขึ้นชื่อโดยเฉพาะไส้เผือกไข่เค็มก็ไม่เห็นมีใครที่ไม่ซื้อในรถที่เดินทางกลับคันเดียวกัน.....แว็บหนึ่งก็มีแค่นี้แหละครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น