มีวิธีการรับนักศึกษาวิธีการหนึ่ง ก็คือการสมัครเข้าศึกษาต่อในต่างประเทศทางไปรษณีย์ ในสมัยที่ยังไม่มีอินเตอร์เน็ตก็โดยการตอบโต้กันทางจดหมาย ตั้งแต่ร้องขอใบสมัคร (ชื้อใบสมัคร) ทางมหาวิทยาลัยก็ส่งมาให้ พร้อมข้อกำหนดหรือคุณสมบัติตามสาขาวิชาที่สมัคร เช่นถ้าสมัครเข้าเรียนปริญญาโท ปริญญาเอกต้องได้เกรดเท่าใด ได้มากยิ่งดี สอบภาษาอังกฤติตามข้อสอบมาตรฐานที่แต่ละมหาวิทยาลัยยอมรับคือ Toefl จะต้องได้อย่างน้อยเท่าใด ส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 550-600 คะแนน ถ้าหากกำลังสอบอยู่ก็ระบุให้ผลการสอบส่งไปยังมหาวิทยาลัยโดยตรง นอกจากนี้ยังมีเงื่อนไขว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าใด เป็นค่าหอพัก ค่าเล่าเรียน และค่าอื่นๆ โดยกำหนดว่าให้มีเงินในบัญชีตอนทำวีซ่าเท่าใด
แม้ว่าจะมีคุณสมบัติครบตามเงื่อนไขแล้วก็ตาม บางครั้งมหาวิทยาลัยก็อาจยังไม่รับเข้าศึกษา เช่นในระดับปริญญาเอกอาจยังไม่มีอาจารย์ที่ปรึกษาให้ ก็อาจได้รับจดหมายตอบกลับมาว่าให้รอรับคำตอบอีกครั้งในเทอมต่อไป หรืออาจเป็นไปได้ว่าทางมหาวิทยาลัยได้คัดเลือกผู้มีคุณสมบัติคนอื่นๆไว้แล้ว แต่ว่าถ้าผู้สมัครอยากเข้าเรียนจริงๆ ถ้าทราบเบอร์โทรศัพท์อาจโทรไปยังมหาวิทยาลัยผู้รับผิดชอบ หรือถ้าสามารถโทรถึงผู้เกี่ยวข้องในภาควิชาหรือสาขาวิชาที่จะสมัครเข้าศึกษาให้พิจารณาช่วยรับเข้าศึกษาได้เร็วขึ้น เมื่อก่อนในกรณีโทรศัพท์แพงมากนาทีละไม่น้อยกว่า 50 บาทต่างกับปัจจุบันที่ค่าโทรศัพท์ถูกลงกว่ามาก
หากมหาวิทยาลัยรับเข้าศึกษาแล้วก็จะมีเอกสารรายละเอียดส่งมาให้ โดยเฉพาะเอกสารที่เรียกว่า I20 เป็นหลักฐานสำคัญที่จะต้องมีประกอบในการทำวิซ่าเพื่อใช้เดินทาง ซึ่งมหาวิทยาลัยในที่นี้เป็นมหาวิทยาลัยในประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อไปทำวิซาแล้วก็นำไปประกอบในการซื้อตั๋วเครื่องบินเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยที่จะไปศึกษาต่อไป ปัจจุบันการสมัครทางไปรษณีก็ยังคงมีแต่กระบวนการอาจรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม ที่สามารถสมัครผ่านทางอินเตอร์เน็ตและตอบโต้กับผู้เกี่ยวข้องในการรับเข้าศึกษาทางอีเมลล์และโทรศัพท์ การจ่ายเงินบางอย่างก่อนก็สามารถจ่ายได้ผ่านบัตรเครดิต หลังจากเดินทางไปแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดคือให้ภาษาอังกฤษ ถ้าสอบผ่านได้คะแนนตามที่กำหนดจริงก็พอจะพูดตอบโต้สื่อสารได้ แต่ถ้าสามารถเข้าใจภาษาและสื่อสารได้อย่างดีหรือมากกว่าที่กำหนดเป็นดี เพราะยิ่งมีความรู้ทางภาษาดีเท่าใดก็ช่วยให้การศึกษาราบรื่นมากขึ้นเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น