ได้มีโอกาสดูภาพยนต์เรื่องหนึ่ง ดูแล้วก็ขัดกับความรู้สึกของชาวพุทธที่มีข้อเตือนใจ จาก เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่เมื่อดูภาพยนต์เรื่องนี้แล้ว การแก้แค้นกลับให้สาสมและสะใจ ก็นำมาสู่ความหดหู่ ว่าคนช่างคิดไปได้ไกลถึงเพียงนี้
เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า ครอบครัวหนึ่งพ่อแม่ลูก แม่ละลูกถูกฆ่าตาย แม้จะจับผู้ร้ายได้แล้วตัดสินลงโทษประหารแล้วก็ยังรู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม ผู้ร้ายที่ถูกตัดสินประหารชีวิตด้วยยาพิษนั้น ก็แอบเปลี่ยนยาพิษใหม่ให้ตายอย่างเจ็บปวดทุกข์ทรมาน วางแผนแก้แค้น 10 ปี ใครเกี่ยวข้องก็แก้แค้นหมด แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถบรรลุผลที่จะทำความพิบัติเกินกว่าที่จะรับได้ ตามความอาฆาตพยาบาท แต่ก็ทำเอาผู้เกี่ยวข้อง เสียวสันหลังกันไปหมด แต่ก็เป็นอุทาหอนให้กระบวนการยุติธรรมต้องมาทบทวนกันใหม่ ว่าผู้ทำผิดย่อมได้รับโทษไม่ผิดตัว ผิดคน ตามที่ควรจะเป็น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น