แม้ว่าดีดีทีได้ถูกสังเคราะห์ขึ้นมาตั้งแต่ต้นปี 1874 โดยOthmar Zeidler แต่นักเคมีชาวสวิส Paul Muller (1899-1965) เป็นผู้ทำให้เป็นที่รู้จักว่ามีคุณสมบัติในการฆ่าแมลงในปี 1939 เขาได้รับรางวัลโนเบลในปี 1984 ในสาขาการแพทย์ในการที่เขาพัฒนา Dichloro Diphenyl-Trichloro-ethene หรือที่รู้จักกันว่า DDT นั่นเอง สารที่สังเคราะห์ขึ้นนี้ฆ่าแมลงได้รวดเร็ว แต่ขณะนั้นดูเหมือนว่ามีพิษน้อยหรือแทบไม่มีพิษที่เป็นผลต่อพืชและสัตว์ ไม่เหมือนกับสารที่มีสารประกอบของอาเซนิกหรือสารหนูเป็นส่วนประกอบในการนำไปใช้ที่เห็นผลกระทบได้เร็วกว่า
ในการใช้อีก 20ปีต่อมาก็ได้รับการยืนยันว่าควบคุมแมลงที่เป็นพาหะนำเชื้อโรค (มาลาเรียและไข้เหลืองที่นำเชื้อโรคโดยยุง) ไขรากสาดใหญ่(typhus)ที่เหาเป็นพาหะนำเชื้อโรค และใช้ในการฆ่าศัตรูพืชทางการเกษตรทั้งหลาย ขณะเดียวกันก็มีสปีชีของแมลงมากขึ้นที่ต้านทานดีดีทีหรือดื้อยาฆ่าแมลงจากดีดีที และมีการสะสมอยู่ในระดับที่เป็นอันตรายในวงจรชีวิตของพืชและสัตว์ นำไปสู่การเลิกใช้ดีดีทีในหลายประเทศในระหว่างปี 1970 และต่อมาไม่มีการนำมาใช้อีกต่อไปแม้ในปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น