เมื่อขึ้นปีใหม่เราก็คาดหวังที่จะทำอะไร ใหม่ๆ ที่ไม่เหมือนเดิม บางคนก็ตั้งความหวังไว้ว่า เมื่อขึ้นปีใหม่จะทำอะไรที่ไม่เคยทำ หรือจะเลิกทำบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ดี ซึ่งนับว่าเป็นความตั้งใจที่ดีที่ต้องการเปลี่ยนแปลง สำหรับองค์กรในหลายที่ถึงกับมีการบริหารการเปลี่ยนแปลงซึ่งมีผู้รับผิดชอบ เป็นการเฉพาะ และที่มีควบคู่กันไปก็คือการบริหารความเสี่ยง เพราะการเปลี่ยนแปลงนำมาซึ่งความเสี่ยง อย่างไรก็ตามถ้าไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลยก็มีความเสี่ยงในแง่ที่ว่า ไม่มีอะไรที่พัฒนาให้ดีขึ้นก็ยังอยู่เหมือนเดิม ซึ่งเท่ากับการถอยหลังหรือล้าหลังผู้อื่น เพราะที่เขาก้าวหน้าพัฒนาต่อไปได้ก็เพราะ เขามีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีกว่าเดิม ดังที่มีผู้กล่าวไว้เป็นคำให้คิดก็คือ “การเสี่ยงมากที่สุดก็คือการไม่ยอมเสี่ยงอะไรเลย ”
เราจะเห็นว่าสิ่งมีชีวิตต่างๆ มากมายมีการปรับตัวไปตามสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไปเพื่อให้สามารถคงอยู่ ต่อไป ฉนั้นกล่าวได้ว่าโครงสร้างของสิ่งมีชีวิตเป็นโครงสร้างที่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นโครงสร้างชั่วคราว ที่พร้อมจะเปลี่ยนไปตามความต้องการและความจำเป็น เช่นเดียวกับองค์กรที่ระบบต่างๆจะต้องมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อจะปลดปล่อยออกจากรูปแบบเก่าและค้นหาโครงสร้างใหม่ที่เหมาะสมกว่า นับเป็นความท้าทายที่จะเข้าไปสู่มิติใหม่ ที่เมื่อเทียบเคียงกับธรรมชาติแล้วจะเห็นว่ามีรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาไม่เคยหยุดนิ่งเช่นกัน แล้วเราจะอยู่นิ่งเฉยไม่ปรับตัวได้อย่างไร
ปกติแล้วความพยายามทั้งหลายเพื่อทำความถูกต้อง ความพอดี และความเหมาะสมให้เกิดขึ้น แต่ในทางปฏิบัติ ความเหมาะสม ถูกต้อง พอดี นั้นเป็นจุดที่หาได้ยากที่สุด ดังนั้นเราจึงมีการเผื่อขาดเผื่อเหลืออยู่เสมอเป็นการชดเชย แต่ถ้าเมื่อไรเราสามารถกำหนดได้ว่าให้มีการเพื่อขาดเพื่อเหลือน้อยที่สุด แล้ว ความถูกต้อง ความหมาะสมและความพอดีจะมีมากขึ้น ฉะนั้นโดยอาศัยหลักการที่กล่าวมานี้ มาเป็นแนวทางที่จะทำอะไรชดเชย ทำในสิ่งที่ขาดหายไป ทำในสิ่งที่มีความจำเป็น ถ้าทำอะไรผิดพลาดก็ต้องแก้ไขให้อย่างน้อยเท่าเดิม หรือมากกว่า ดังที่กล่าวไว้ตอนต้นแล้วว่า เมื่อขึ้นปีใหม่แล้วจะทำอะไรให้ดีขึ้นบ้างชดเชยสิ่งที่เคยทำผิดพลาด สิ่งที่ทำอะไรร้ายๆไว้ เป็นการไถ่โทษ ก็อาจทำให้รู้สึกดีขึ้น พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปในศักราชใหม่นี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น