ความเสมอภาคหญิงชาย

ปัจจุบันมีกฏหมายรับรองในการให้สิทธิ์ที่จะใช้นามสกุลของฝ่ายสามีหรือภรรยา และก็อาจมีสิทธิ์อีกเหมือนกันว่าแม้จะแต่งงานแล้วก็อาจจะเรียกว่านางหรือนางสาว เพื่อให้สอดคล้องกับสามีหรือผู้ชายที่ที่ใช้ นาย นำหน้าเพียงอย่างเดียวไม่ว่าจะแต่งงานหรือไม่แต่งงานก็ตาม คือมีแยกเฉพาะระหว่างเด็กชาย และนาย ต่อจากนั้นไม่มีการแยกผิดกับผู้หญิง ที่เมื่อแต่งงานแล้วก็มีสถานะต่างออกไปให้คำนำหน้า นาง ไม่ว่าจะมีบุตรหรือไม่มีบุตรก็ตาม ซึ่งในสังคมมนุษย์ส่วนใหญ่นั้นยกให้ผู้ชายเป็นใหญ่ดังที่เรียกว่าช้างเท้าหน้า จึงถือว่าเป็น นาย อยู่เสมอ อาจเป็นที่มาว่าทำไมเรียกผู้ชายตั้งแต่วัยหนุ่มด้วย นาย นำหน้าเสมอ และผู้หญิงมักจะเป็นแม่บ้านดูแลบ้านเลี้ยงลูกเป็นหลัก และในสภาพปัจจุบันทั้งสามี ภรรยาต่างก็ออกไปทำงานนอกบ้านด้วยฐานะใกล็เคียงกัน แถมบางครั้งภรรยาก็ยังต้องทำหน้าที่แม่บ้านเลี้ยงลูกอีกต่างหาก และเป็นที่มาที่ทำให้ฝ่ายชายต้องลงมาช่วยฝ่ายหญิงบ้าง เพื่อให้มีความเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากขึ้นดังที่เรียกกันว่า แฟมมิลีแมน ในเรื่องนี้อดีตนายกรัฐมนตรีของประเทศสิงคโปร์ก็ออกมายอมรับว่าเป็นความผิดพลาดอย่างหนึ่งที่ผลักดันให้ผู้หญิงออกไปทำงานเช่นเดียวกับผู้ชาย กลับกลายไปเป็นการทำลายคุณค่า ความเป็นแม่ที่ผู้หญิงเคยมีไปด้วย ซึ่งเหมือนกับยอมรับว่า การเปิดโอกาสทางอาชีพที่เท่าเทียมกันเป็นความผิดพลาดอย่างหนึ่ง แต่อย่างไรก็ตามการศึกษาที่มีความก้าวหน้าผู้หญิงที่ได้รับการศึกษาอย่างมีคุณภาพ ยังไงก็ดูแลครอบครัวได้ดีกว่าผู้ที่ไร้การศึกษา
บางครั้งสังคมเราก็พยายามสร้างความสมดุลบางอย่างระหว่างหญิงชาย ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นผู้นำช้างเท้าหน้า แต่ก็มีสิ่งชดเชย เช่นว่าผู้หญิงยังมีตำแหน่ง คุณหญิง ท่านผู้หญิง ขณะที่ผู้ชายไม่มี คุณชาย ท่านผู้ชาย จะมีก็ในราชนิกูล และที่เห็นได้ชัดคำว่า คุณนาย แทนที่จะใช้เรียกผู้ชายกับกลายเป็นใช้เรียกผู้หญิงเสียอีก อันแสดงให้เห็นว่าใครเป็นนายที่แท้จริงภายในบ้านก็เป็นได้ และที่น่าสังเกตอีกอย่างเราให้ความสำคัญกับพระคุณแม่มากกว่าพระคุณของพ่อ เพราะในการให้กำเนิดบุตรนั้น ผู้หญิงจะเป็นผู้แบกภาระมากว่าผู้ชาย ที่ผู้หญิงต้องอุ้มท้อง เมื่อคลอดก็ต้องให้นมลูกอีก ความผู้พันธ์ระหว่างลูกกับแม่จึงมีมากกว่า แต่ถ้าคลอดแล้วทิ้งไม่ดูแลอันนี้ก็อาจได้รับการประนามมากกว่า การตั้งชื่อต่างๆ ที่ขึ้นต้นด้วยแม่ ถือเป็นการให้เกียรติผู้เป็นแม่ เช่นแม่น้ำ แม่พระ เป็นต้น