หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2553

ควันหลงตอนร่วมงานปีใหม่

ปีใหม่นี้ได้ไปร่วมงานเลี้ยงเฉลิมฉลองปีใหม่หลายงาน บ้างก็จัดเลี้ยงโดยหน่วยงาน บ้างก็ไปเลียงกันที่ปัตตาคาร บ้างก็ที่บ้านของเจ้าภาพตัวตั้งตัวตี เราทราบกันดีว่าเมื่อมีการจัดเลี้ยงกัน จะมีรูปแบบการจัดเลี้ยงในลักษณะของ บุฟเฟ่คล้ายๆกับว่ากินได้เท่าใดก็ไปตักมาหรือที่เรียกกันว่า all you can eat ใครอยากจะกินอะไรก่อนอะไรหลัง ก็ตามใจชอบ และมีอาหารบางอย่างที่อะหร่อยเป็นที่นิยมก็จะหมดก่อนหรือถ้ามีผู้ปรุงมาด้วยก็จะปรุงไม่ทัน


สำหรับรูปแบบที่จัดกันบ้างคือการจัดคล้ายกับในงานแต่งงานมีออเดิฟก่อนเพื่อเรียกนำย่อย มีเครื่องดื่มซอพท์ดริ้ง(softdrink) ซอพอัลกอฮอร์ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเบียร์หรือไวน์ เราจะเห็นว่าบางบ้านก็จัดอาหารเลี้ยงแบบง่ายๆ ไม่ค่อยพิธีพิถันจัดแจงให้สวยงามเท่าใดนักเน้นกันที่ความอะหร่อยอย่างเดียวโดยลืมนึกถึงบรรยากาศและลำดับของอาหารและภาชนะที่ใช้ใส่อาหาร บางที่ถึงกับใช้ภาชนะประเภทใช้แล้วทิ้งส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเพื่อนสนิทญาติมิตรหรือเพื่อนร่วมงานที่มากันมากหน้าหลายตา

สำหรับในบางสังคมที่มีระดับมากขึ้น การจัดเลี้ยงก็ต้องเน้นความสวยงามจัดโต๊ะเรียบร้อยก่อน เมื่อแขกมานั่งจึงค่อยเซิร์ฟอาหารทีละอย่างแต่อาจไม่ถึงขั้นเหมือนปัตตาคารราคาแพง ที่มีการวางผ้ากันเปื้อนผ้าเช็ดปากเช็ดมือไว้ให้ อาหารแต่ละอย่างต้องกินเป็นระบบ มีน้ำจิ้มเฉพาะอุปกรณ์การกินเฉพาะ ที่หนักข้อไปอีกก็คือปัตตาคารบางแห่งพนักงานเซิร์ฟต้องมีความรู้ด้วยอธิบายผู้มากินอาหารด้วยว่ากินอย่างไรด้วย เพราะอาหารบางอย่างออกแบบคิดค้นขึ้นมาเองเฉพาะปัตตาคารแต่ละแห่งจะไม่เหมือนกัน



แต่ไม่ว่าการกินที่ไหนก็ตามก็จะเห็นนิสัยการกินที่ติดตัวมาไม่เหมือนกัน จะเรียกว่าเป็นวัฒนธรรมหรือเป็นลักษณะเฉพาะก็ได้ แต่มีเรื่องหนึ่งที่พบเจอเสมอในการรับประทานอาหารก็คือถ้ามาจากทางตะวันตกหรือฝรัง ถ้าเราสังเกตดูเวลารับประทานอาหารมักจะดูดนิ้วด้วยในบางครั้งเป็นบางคนแต่เห็นบ่อย บางคนก็ให้เหตุผลว่าส่งสัยกินแล้วเลอะมือจึงดูดเลียทำความสะอาด บ้างก็อธิบายว่าเพราะได้ล้างมือมาดีแล้วการดูดนิ้วมือบ้างก็ได้รสชาดเศษอาหารที่ติดมากับมือ แต่ที่เหตุผลที่น่าจะเป็นไปได้ดีที่สุดที่ได้จากวงรับประทานอาหารกับครอบครัวไทยฝรั่งในปีนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าการเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กมากกว่า ที่ว่าลูกฝรั่งการเลี้ยงดูแบบปล่อยให้ช่วยเหลือตัวเองกินอาหารก็เป็นเวลา และตอนกลางคืนก็มักจะถูกปล่อยให้นอนคนเดียวอีกเด็กคงจะเหงาไม่อบอุ่นก็มีอะไรให้หายเหงา ก็ด้วยการดูดนิ้วตนเองนี่แหละ บางคนเมื่อโตแล้วก็ยังติดนิสัยดูดนิ้วอยู่แม้แต่ในเวลารับประทานอาหาร่ด้วยประการฉะนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น