ในองค์กรการเรียนรู้นั้นความเป็นเจ้าขององค์กร จะมีได้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ องค์กรหรือมหาวิทยาลัยได้ช่วยเหลืออะไรต่อบุคคลากรระดับต่างๆ อย่างไรบ้าง ดังที่เราอาจเรียกว่ามีสวัสดิการ ได้ให้บริการอะไรบ้างที่ทำให้ได้รับความสะดวก มีอะไรที่ช่วยเหลือเมื่อยามบุคลากรได้รับความเดือดร้อนได้รับความทุกข์ หรือได้บรรเทาทุกข์อย่างไรบ้าง
การทำอะไรก็แล้วแต่ การที่ได้เรียนรู้ร่วมกัน ที่ต้องมีพันธะสัญญาที่จะต้องไปด้วยกัน ต้องแก้ต่าง ต้องต่อสู้เพื่ออะไรบางอย่างด้วยกัน สิ่งเหล่านี้ทำให้บุคคลได้รู้สึกเป็นเจ้าของ การปลุกใจด้วยอุดมการณ์ขององค์กร ด้วยกิจกรรมที่เกี่ยวข้องโดยมีศูนย์รวมทางจิตใจ มีทิศทาง และแนวทางร่วมกัน นั่นก็คือมหาวิทยาลัยจะต้องแสดงความสามารถให้ประจักษ์ มีความรู้เพื่อสร้างความชัดเจน ความพร้อม แนวทางอันพร้อมที่จะพัฒนา นั่นก็แสดงให้เห็นถึงการมีวิสัยทัศน์ ที่ชัดเจน ท้าทาย สร้างศรัธา เอาดี เอาเด่น มุ่งทำให้เกิดความสำเร็จร่วมกันในการให้บรรลุวิสัยทัศน์ แล้วจะเข้าใกล้สิ่งที่กล่าวกันว่าองค์กรจะ มีความรู้เป็นแบบนักปราชญ์ มีความประพฤติเหมือนผู้ทรงศิล
โดยสรุปการที่องค์กรจะสร้างให้เกิดความเป็นเจ้าของได้นั้น จะต้องสร้างความภูมิใจในสิ่งที่มี ผลงานความดีงามที่สั่งสมมาต้องได้รับการยืนยัน มีรากเง้า มีประวัติศาสตร์ที่มา ที่ปลุกเร้าให้คนที่อยู่ภายหลังได้ช่วยสร้างผลงานสั่งสมต่อไป มหาวิทยาลัยจะต้องส่งเสริมที่จะเอื้ออำนวยให้นักวิชาการที่มีได้สร้างความฝันแต่ละแบบให้เป็นจริง สามารถบรรลุเส้นทางฝันและแสดงศักยภาพของตนเองได้อย่างเจิดจ้า ตามวิธีทางของแต่ละคน มีความหลากหลายความแตกต่างกันเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น