คนเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่สำคัญ ที่หลายประเทศให้ความสำคัญลงทุนให้การศึกษากับคนเป็นจำนวนมากด้วยหวังว่าคนที่มีคุณภาพจะไม่ก่อปัญหาให้กับประเทศ หรือจะมีปัญหาบ้างก็ลดระดับลงจนไม่มีอันตรายอะไร ประเทศของเราพัฒนามาถึงจุดที่ว่ายิ่งมีการพัฒนายิ่งให้การศึกษาก็มาถึงจุดที่ว่ามีส่วนที่มีการทำลายล้างตัวเอง ทำให้เราประชาชนธรรมดามีความรู้สึกว่าอยู่้ในประเเทศนี้ด้วยความรู้สึกที่ไม่ปลอดภัย ทั้งในชีวิตทรัพสินและจิตใจ นั่นคือพอจะสรุปได้ว่าการศึกษาของเรามีจุดบกพร่องที่ขาดวินัย คุณธรรม มีความเห็นแก่ตัวสูง เราขาดคนที่มีคุณภาพ มีจิตสาธารณะ กล้าทำในสิ่งชั่วร้ายมีมากกว่าทำความดี เราขาดตัวอย่างของที่จะเป็นต้วอย่างต่อเด็กและเยาวชน
การศึกษาไทยผูกติดอยู่กับการศึกษาโลก หรือโลกาภิวัฒน์ทุนนิยม ที่ทำให้ทั่วโลกติดต่อถึงกันได้อย่างรวดเร็ว ที่โลกมีการเปลี่ยนแปลงเร็วและส่งผลกระทบต่อประเทศเราเร็วด้วย ดังที่เราเห็นอยู่ในปัจจุบันวิธีชีวิตของเราเปลี่ยนไปจากเดิมมาก เรามีถนนหนทางเพิ่มขึ้นจำนวนมากตามการเพิ่มขึ้นของยวดยานพาหนะ ที่่เพิ่มขึ้นไม่ทันกับการเพิ่มของถนน แม้ว่าน้ำมันเชื้อเพลิงราคาแพงขึ้นแต่ก็ไม่ได้ช่วยลดการใช้พลังงานลงมากนัก ถ้าการศึกษาเราสร้างคนที่มีคุณภาพมีจิตสาธารณะแล้ว การลดการใช้จ่ายเรื่องพลังงานคงเป็นไปได้มากกว่านี้ และมีกลวิธีการอย่างแยบยลกว่านี้ รวมถึงปัญหาจราจร อุบัติเหตุก็จะลดลงมากกว่านี้
การศึกษาของเราไม่ได้ผูกอยู่กับการทำงาน ไม่ได้อยู่กับชีวิตจริง และผู้ปกครองส่วนใหญ่ก็ไปคาดหวังให้โรงเรียนเป็นผู้ให้การศึกษาแทนแต่แท้ที่จริงแล้วการศึกษาในชีวิตจริงอยู่ที่บ้านอยู่ที่ครอบครัวที่จะต้องสอน ต้องให้การศึกษายิ่งกว่าโรงเรียนที่การศึกษาจากห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่ไกลจากสภาพความเป็นจริง ทำให้เด็กไทยเหยียบขี่ไก่ไม่ฝ่อ หนักไม่เอาเบาไม่สู้ ทำให้มีการใช้แรงงานพม่าแทนแรงงานไทยดังจะเห็นกันอยู่ทุกพื้นที่ในประเทศไทยแล้ว ด้วยความเห็นแก่ได้ ด้วยความเห็นแก่ตัว ด้วยเห็นแก่ผลประโยชน์บางครั้งก็ทำให้ลืมศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ มีการทำผิดกฏหมายมากมาย
การศึกษาที่ล้มเหลวจะส่งผลไปยังระบบอื่นๆ ทุกระบบ ระบบการเมืองที่ไม่มีความมั่นคงและมีการคอร์รัปชั่น ไม่มีความจริงใจต่อประชาชน ระบบครอบครัวก็สั่นคลอนที่มีปัญหาการย่าร้างมากขึ้น สุ่มเสี่ยงต่อยาเสพติด ปัญหาการทะเลาะวิวาท ไม่สามารถพูดคุยกันด้วยเหตุผล เกิดปัญหาสังคมที่หนักหน่วงมากขึ้น ปัญหาการทำลายทรัพยากรธรรมชาติ และการเกิดมลภาวะมากขึ้น เกิดภาวะว่างงานมากขึ้น ทำให้เกิดปัญหาโจรกรรมมากขึ้น การไม่เคารพกฏกตาก็ส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุทางบกมากขึ้น ทุกปัญหาที่กล่าวมาถ้ามองลึกลงไปนั้นก็คือปัญหาการศึกษาที่คนไม่ได้เรียนรู้่ที่จะแก้ปัญหาให้ถูกต้อง ไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก ไม่สามารถแยกแยะว่าอะไรดีไม่ดี ซึ่งนำไปสู่ความวุ่นวายในสังคมไม่มีที่สิ้นสุด
ดังนั้นทางออกก็คือต้องปฏิรูปการศึกษาแบบเน้นการแก้ปัญหาหลัก เช่นถ้าคนไม่มีวินัย ขาดคุณธรรม ขาดความซื่อสัตย์ก็ต้องเน้นเป็นพิเศษต้องจัดหลักสูตรการเรียนให้มีการเรียนรู้ทั้งทฤษฎีและปฏิบัติอย่างจริงจังในทุกระดับการศึกษา ทั้งในระบบนอกระบบ รวมทั้งการศึกษาครอบครัว ต้องเน้นในการบังคับใช้กฏหมายให้เข้มงวด ถ้าการจัดการศึกษาไม่ได้คุณภาพจะต้องมีเกณฑ์มาตรฐานทางการศึกษาที่นักเรียนจะต้องผ่านการทดสอบกับการประเมินที่ได้มาตรฐานเท่านั้น มิฉะนั้นแล้วเราก็จะพบว่านักเรียนจบระดับประถมศึกษาแล้วยังอ่านหนังสือไม่ออกอยู่อีกจำนวนมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น