อ้างถึงหนังสือมองให้รอบทิศ..แล้วค่อยคิดออกมา เขียนโดย ไพนรินทร์ ไพธรรมโชติวัฒน์ได้อ้างข้อความคำคมที่เขียนไว้ที่หน้าวัดแห่งหนึ่งดังนี้
อยากพัฒนาประเทศต้องพัฒนาเศรษฐกิจ
อยากพัฒนาเศรษฐกิจต้องพัฒนาการศึกษา
อยากพัฒนาการศึกษาต้องพัฒนาความรู้
อยากพัฒนาความรู้ต้องพัฒนาที่จิตใจ
ข้อความข้างบนได้แสดงให้เห็นถึงแนวคิดแบบองค์รวมจะเห็นว่าเป็นแนวคิดที่เชื่อมโยงองค์ประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องเข้าด้วยกัน ซึ่งบ่งชี้ให้เห็นการพัฒนาอะไรจะต้องพิจารณาองค์ประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องให้ครอบคลุมจึงจะแก้ปัญหาได้อย่างยั่งยืน เหมาะกับยุคปัจจุบันที่การพัฒนาประเทศของเรามีการพัฒนาการศึกษาจากการปฏิรูปการศึกษา และการพัฒนาเศรษฐกิจจากการส่งเสริมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ซึ่งเชื่อมโยงไปยังการพัฒนาความรู้ และการศึกษา
ถ้ามองว่าการศึกษาเป็นสิ่งสำคัญหลัก เพราะการศึกษาทำให้เศรษฐกิจพัฒนา เพราะการศึกษาทำให้ความรู้พัฒนาก้าวหน้า เพราะการพัฒนาการศึกษาทำให้มีการพัฒนาจิตใจให้สูงส่งขึ้นไป ดังกล่าวแล้วเป็นเพียงการพิจารณาเหตุปัจจัยอย่างกว้างๆ แต่ถ้าพิจารณาในอีกมุมมองว่าการพัฒนาจิตใจเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ความรู้พัฒนาที่เชื่อมโยงไปถึงการพัฒนาการศึกษา อย่างไรก็ตามการพัฒนาจิตใจส่วนใหญ่เป็นนามธรรม คิดว่าน่าจะมีพื้นฐานก่อนที่จะพัฒนาจิตใจอีก ดังนั้นจึงควรจะพัฒนาการศึกษาให้เข้าใจสิ่งที่เป็นรูปธรรมก่อน แม้ว่าในปัจจุบันมักจะกล่าวกันว่าการทำอะไรทุกอย่างต้องใช้ความรู้ การให้ได้มาซึ่งความรู้ก็ต้องอาศัยองค์ประกอบอื่นๆ นอกเหนือไปจากที่กล่าวแล้วก็ได้
จากเหตุปัจจัยดังกล่าวบางครั้งเหมือนกับอยู่ในลักษณะที่เหมือนกับการถกเถียงกันว่าอะไรเกิดก่อนระหว่างไข่กับไก่ และวนไปมาเหมือนงูกินหาง ตามทัศนของผู้เขียนมองว่าขึ้นอยู่กับสถานะการณ์แวดล้อมและจุดที่ต้องการจะเน้น และคิดได้ว่าการพัฒนาการศึกษากับการพัฒนาความรู้ก็คือสิ่งเดียวกัน ซึ่งเป็นรากฐานในการพัฒนาเศรษฐกิจ ดังนั้นก็ควรจะทำไปพร้อมๆกัน เช่นเดียวกับการแก้ปัญหาความยากจนก็ต้องพัฒนาเศรษฐกิจไปพร้อมๆ กัน ทั้งการศึกษา ความรู้ และจิตใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น