การเชื่อมต่อแบบไร้สายที่่เราใช้อยู่ในปัจจุบันอย่างกว้างขวางแล้ว คือมาตราฐานการเชื่อมต่อไวไฟ (Wifi) การเชื่อมต่อระหว่างคอมพิวเตอร์ลูกกับตัว ให้บริการ hot spot ที่รวมทั้ง แลนไร้สายจากจุด access point ที่ความเร็วไม่เกิน 54 Mbpsหรือตัวรับสัญญาณจากคอมพิวเตอร์ที่มีระบบไวไฟ ซึ่งระยะทางที่หวังผลได้ในรัศมีไม่เกิน 100 เมตรแต่ถ้ามีอะไรขวางกั้นอีกทำให้สัญญาณลดลงไปได้ระยะทางลดน้อยลงไปอีกเป็นข้อจำกัดอย่างหนึ่งของระบบไวไฟที่ใช้ในปัจจุบัน ซึ่งใช้ได้ดีในระบบเครือข่ายขนาดเล็กในบ้าน และสำนักงาน สามารถเชื่อมต่อจำนวนเครืื่องที่ใช้เชื่อมต่อขึ้นอยู่กับการคอนฟิกว่าจะให้ได้จำนวนเครื่องเท่าใดที่เชื่อมต่อแต่ละ access point แม้ว่าจะได้จำนวนเครืองสูงถึง 254 เครือง แต่ตอนใช้จริงอาจจะตั้งไว้จำกัดด้วยเหตุผลทางด้านความเร็ว
สำหรับระบบไร้สายที่จะเข้ามาแทนที่ใหม่จะเรียกว่าWimax นั้นใช้มาตราฐานแตกต่างออกไป โดยที่การติดต่อระหว่าง hot spot หรือ access point กับคอมพิวเตอร์ ได้ไกลกว่าเดิมสูงสุดถึง เกือบ 50 กิโลเมตร แต่มาตรฐานที่จะนำมาใช้กับอุปกรณ์ที่เคลื่อนที่เช่นโน้ตบุค พีดีเอ ความสามารถในการเชื่อมต่อที่สูงกว่าไวไฟ คือได้ขั้นต่ำตั้งแต่ 1.6 กม.ขึ้นไป ด้วยความเร็วสูงถึง 75 Mbps
เหตุที่เชื่อมั่นว่ามาตรฐานนี้เข้ามาแน่นอนตั้งแต่ปี 51 เป็นต้นไปก็เพราะว่า บริษัทอินเทลคอร์ปอร์เรชั่นซึ่งเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่การผลิดซีพียูรุ่นที่สนับสนุนการเชื่อมต่อตามมาตรฐานไวแมกในตัว เพื่อให้ผู้ผลิตโน้ตบุค พีดีเอนำไปใช้ โน้ตบุคในอนาคตจะสามารถเชื่อมต่ออินเตอร์เนตได้แม้แต่อยู่ในรถยนต์ ขอให้อยู่ในรัศมีของแอคเซสพอยน์
ด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปได้ที่มหาวิทยาลัยจะนำระบบใหม่ ไวแมกนี้มาใช้ให้บริการณจุดบริการเพียงจุดเดียวหรือ หรือเพียงสองสามจุดก็สามารถจะให้บริการครอบคลุมทั่วทั้่งมหาวิทยาลัย รวมทั้งให้บริการบ้านพักอาจารย์บริเวณใกล้เคียง ในอนาคตอันใกล้นี้คงจะทำให้การเข้าถึงอินเตอร์เนตได้อย่างทั่วถึงมากยิ่งขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น